DEPLASMAN • tamamlandı

Bölüm ☆55☆ Hıyar

   keyifli okumalar♥️

  🦅

  ☆☆☆

  Emir'den

  "Bence elimi bırakmalısın,hala barışmadık unuttun mu?" Diyerek kıkırdayan sevgilime karşı anlık bir sevgi patlamasıyla elini bıraktım ve yanaklarını sıktım.

  "Dursana oğlum!" Kahkaha atarak geri çekildi. Yanakları kızarmıştı. Bana muzır bir bakış attığındaysa... Şey,özlediğim o kız çocuğunu iliklerime kadar hissetmiştim. Bilerek mi yapıyordu?

  Benim aklım karışmışken uzanıp saçlarımı karıştırıp mekandan içeri girdiğinde gülerek ben de arkasından girdim.

  "Emir!" Her taraf karanlıktı. Gözlerim henüz alışmadığı için ne döndüğünü görememiştim. Bana seslenen Deniz'i zar zor buldum.

  Bileğini parmaklarımla sararken etrafı görmeye çalışıyordum.

  "Ne yapıyorsunuz oğlum siz?Açsanıza şu ışığı!" Diye seslendim. Benim ardımdan tanıdık bir ses duyuldu.

  "Neco,alınma ama yapacağınız işi sikeyim kardeşim. Hani lan ışıklar!?" Cenk'in sesiydi bu.

"Pardon," diye seslendi Neco ve bir anda ışıklar yandı. Ani ışıkla gözlerim kamaşmıştı. Elimi gözlerime siper ederek baktım bizimkilere. Ozzy elindeki konfetiyi patlatmaya çalışıyordu ama götü çıkmak üzere gibiydi.Neco ve Sema sırıtarak prizlerin önünde bize bakıyorlardı. Arada da birbirlerini kesiyorlardı. Işıkların niye geç yandığı anlaşıldı...  Olcay Abi yemek masasının önünde 'hadi barışın da yemek yiyek artık' diyen bakışlar atıyordu. Caner Abi,Şükran Abla, Ozzy, Şerry, Can, Çisem, Tosun Paşa, Ece, Atiba ve Noah'da ellerinde upuzun bir pankart tutuyorlardı -şey,Noah pankartın önünde dondurma yiyerek bizi izliyordu aslında-

  Pankartta ise... 

"YORDU BİZİ BU AYRILIKLAR,ŞU KIZIN GÖNLÜNÜ AL ARTIK LAN HIYAR!🥒"

  Gülerek elimi alnıma geçirdim. Deniz de yanımda gülme krizine girmişti. Buradaki hıyar ben oluyordum,değil mi?

  "Ne yapıyorsunuz oğlum siz?" Diye sordum sakinleşince. Ece bir adım öne çıktı. "Bırak bakayım kızın bileğini. Biz seni daha affetmedik!"

  Biz?

  "E,yaşasın kız dayanışması o zaman ayol!" Şükran Abla da Ece'ye destek verdiğinde Deniz'in bileğini bıraktım.

"Ama ben onun gönlünü zaten-" konuşmamı kesen şey bir patlama sesiydi. Tepemden süsler dökülürken sinirle Ozzy'e baktım. Yorgun bir gülüş attı ve ellerini iki yana açtı. "Sürpriz!"  

  Herkes onun bu hâline gülmüştü. "Kardeşim biraz erken patlattın," diye homurdandım.

  "Şimdi,dikkatler bende!" Diyerek araya girdi Ece. "Bu iki salak,yine küsüşmüşler birbirlerine-"

  "Aslında-" diye araya giren Deniz'e kızgın bakışlarını gönderip susturdu Ece. "Bizim görevimiz onları bu gece barıştırmak. Gecenin sonunda sarılarak dönecekler evlerine!"

  Biz sarılarak geldik ama yine de sen bilirsin yengeciğim.

  Millet alkışlayıp ıslıklarken biz sadece gülmekle yetindik. Ece gaza gelmiş olacak ki,konuşmasına devam etti.

  "Öncelikle yemek yiyeceğiz çünkü açım. Bu sırada bazı sorular soracağım. Sonra da...Düşünürüz Bir şeyler. Açım aklım çalışmıyor." Deyip omuz silkti ve yemek masasına oturdu. Bunu bekleyen Olcay Abi de hemen yerleşmişti. Biz de onların ardından oturduk. Ece baş köşede oturuyordu ve yan çaprazlarını bizim için ayırmıştı.