Kendi halinde futbolu takip eden ve okulunun futbol takımında amatör top oynayan, arkadaşlarıyla Playstation kafede zaman öldüren sıradan olduğuna kendini inandırmış bir kız ve Göztepe'nin forveti, hayatını futboluna adamış, yalnız bir futbolcunun h...
Şaka maka 40.bölüme kadar geldik birlikte.Duygulandımheee. Umarım beklediğinize değen bir bölüm olmuştur,yorumlarınızı bekliyorum❣
☆☆☆
Bu zamana kadar,herkes kadar bende kırılmıştım.Oyunun ortasında ışıklı ayakkabısı elinden alınan bir kız çocuğuydum.Ama o ışıklı ayakkabının yerine çivili krampon giyinip de devam etmiştim oyunuma.Yıllardır yapıyordum bunu.
Şimdi büyümüştüm.Yani,sanırım. Ayağımdaki çivili,insanların canını yakan kramponun tekini çıkarıp ışıklı ayakkabılarımı giydiren bir adam girmişti hayatıma.Rüya gibi bir kaç ay yaşattıktan sonra ise,o ışıklı ayakkabıyı da alıp gitmişti.Bu yüzdendi şu an sektelemem.
Anlatamıyorum,değil mi?
Benim güzel olan bir yanım vardı.Her zaman olduğundan daha güzel olan yanım.Bunu ortaya çıkaran ise Emir'di.Tek güzel yanım Beşiktaş'ımken,o geldikten sonra bir çok yanım güzel olmuştu.Kendimi sevmiştim.
Şimdiyse...Araftaydım.
"Ne düşünüyorsun öyle kara kara?" Cenk Abi'nin sesiyle ona baktım.Yanıma bağdaş kurup oturmuştu.Gülümsedim ve omuz silktim. "Boş."
"Hadi hadi...Boş düşünmezsin sen." Dedi gülerek.Ben de güldüm. "Ben ne düşünebilirim ki,Abi?Boş işte."
"Emir'in boş insan olduğuna inanıyorum aslında,evet.Boş düşünüyormuşsun."
"Ne alaka ya?" Dedim yine gülerek. "İstemsizce oluyor abi,durduk yerde bir bakıyorum yüzü oluşuyor zihnimde.Sonra sil silebilirsen."
"Onun da senden farkı yok." Dedi Tosun Paşa. "Neden uzatıyorsunuz ki?Baksana bize Deniz.En fazla bir gün konuşmadan duramıyoruz.Sizse aylardır acı çekiyorsunuz.Ne gerek var abicim?" Bir anda ciddileşmişti.Başımla onayladım onu. "Haklısın abi de...Çok kırıldık.Toparlayamayız bundan sonra." Dediğimde Tosun Paşa başını iki yana salladı. "Geç kalmadan tamir edin birbirinizi." Ardından konuşmadık pek.Diğerleri de teker teker yanımıza oturdu ve yuvarlak şeklini aldık kumsalda.
Restoranda biraz dağıttıktan sonra az nefes alalım diye sahile gitmiştik.Olcay Abi'de bize katılmıştı.Şimdi hepimiz kimsenin olmadığı bir kısımda,büyükçe bir kayanın dibinde oturuyorduk.
