DEPLASMAN • tamamlandı

Ara Bölüm🏟3

  Selllaaam

  Demiştim dimi çok bekletmeyeceğim diye fkclvkkffk.

  Bu kez ara bölümle geldim,özlemişsinizdir diye.Bir de galatasaray galibiyetinden sonra bir bölüm iyi gider dedim😎

  Yorumlarınızı bekliyorum,keyifli okumalar❣

🦅

☆☆☆

Ozzy'den

  "Özge!" Var gücümle bağırdım,beni duymaması için içten içe dua ederek.Ne çeşit bir ironiydim lan ben?
 
  Özge durup bana baktığında,bir küfür savurdum.Niye duyuyordu ki?

  Bana şirince gülümsedi.Bu bile beni yolumdan döndüremezdi.Bana yaptıkları fazla olmuştu artık.

  "Efendim?" Dedi.Gidip tam karşısına dikildim ve telefonunu salladım. "Bunu unutmuşsun." Özge uzanıp alacağı sırada,geri çektim telefonu.

Canım ne kadar acısa da...Yapmak zorundaydım.

  "İçindeki her şeyi okudum.Her bir mesajını okudum Özge." Dedim sinirle.Özge şaşkınlıkla suratıma baktı.Gülüşü silinmişti.

  "Bunu yapmaya nasıl cürret edersin?" Dedi o da,sinirle.Yapmacık bir şekilde gülümsedim. "Burada atar yapma görevi benim bence.Sense susup,daha sonra da siktir olup gitmelisin." Yutkundum. "Ufacık bir umut vardı içimde.Özge bize kıyamaz,dedim.Özge beni sever,dedim. Keşke deyip de kendimi umutlandırmasaymışım. Bundan sonra ne bana gel,ne de Emir ve Deniz'e bulaş.Benim hayallerimin,hayatımın içine sıçtın.Bari bırak onlar diledikleri gibi aşklarını yaşasınlar.Tek bir şey yaptığını duyarsam en iyi ihtimalle seni öldürürüm Özge.Anladın mı beni!?" Nefes nefese bitirdim cümlelerimi.Sinirden ne dediğimin bild farkında değildim.

  Özge başını hafifçe aşağı yukarı salladı.Elimdeki telefonu alıp hızla yere çarptım.Telefon tuzla buz olurken gülümsedim. "Eğil ve topla şimdi.Sen buna layıksın."

  Arkamı dönüp giderken bilerek bağıra bağıra ağlıyordu ki,pişman olayım.Ama hayır.Bundan sonra pişman olmak yoktu.Bu aşkı söküp atacaktım.

  Biraz fazla ağır konuşmuştum galiba.Ancak hak etmişti,değil mi?Abartmıyorum,değil mi?

  Şey...Kalbim çok acıyor galiba.

Can'dan

  "Biz neden seninle hep koşuyoruz lan?" Dedim nefesimi yetirmeye çalışırken.Resmen kıçımdan nefes alma evresine geçmiştim.Kaç dakikadır koşuyorduk?Yirmi?

  Çisem pis pis sırıttı. "Hayatına heyecan katıyorum,fena mı?"

"Ben fonksiyon problemlerimle de gayet heyecanlı bir hayat yaşıyordum!" Söylenmeme güldü ve arkasına bir bakış atıp yavaşladı.Ben de anında durdum ve nefes aldım derin derin. "Gittiler mi?"

  "Sanırım izimizi kaybettirdik." Çisem biraz daha bakındıktan sonra kendini kaldırıma bıraktı.Sırtını da bir evin duvarına yaslamıştı.Bende gidip yanına çöktüm.

  "Ne istiyor bu adamlar senden?" Diye sordum nefesimi düzenledikten sonra.Yine az önceki gibi sırıtıp cebindeki sigara paketini çıkardı. "Babamın adamları bunlar."

  "Niye kaçıyorsun o zaman gerizekalı?" Diyerek cebimdeki çakmağı çıkarıp sigarasını tutuşturdum.Başıyla teşekkür edip içinde uzunca bir duman çekti.

"Babamın pis işlerinden birini ortaya çıkardım ve onu hapse tıktım.Şimdi de adamlarını üstüme saldı şerefsiz herif,öldürmek istiyor." Dedi gülerek.Ona şaşkınlıkla bakakalmıştım.Ne kadar da rahattı!
 
  "Allah'ın psikopatı,ne bu rahatlık?"