DEPLASMAN • tamamlandı

Bölüm ☆49☆ Ölüm Var

  Çok efkarlı bir bölüm oldu,şimdiden kusura bakmayın :(

Keyifli okumalarr.

🦅

☆☆☆

  Her ne kadar ısrar etsem de,Deniz beni dinlememiş ve annesinin evine gitmek istemişti.Ben de mecburen alıp getirmiştim.

  Tanıdık sokağa girdiğimde,eski anıların aklıma gelmesiyle hüzünle gülümsedim.Bu mahalleyi seviyordum.Bir sürü anı biriktirmiştik,iyisiyle kötüsüyle.O zamanları özlemiyor değildim.

  Büyümek bize yakışmamıştı.

  Evin önüne geldiğimizde,Deniz'e baktım.Yüzü gergin bir şekilde eve bakıyordu.Kötü anılardan dolayı böyle olduğunu düşünsem de...Hayır.Başka bir şey vardı.

  "Bir sorun mu var?" Diye sordum.

  "Burada." Dedi gözlerime bakarak. "Polisi ara Emir."

   Bahri piçinden bahsediyordu.Gözlerim evde oyalanırken bir yandan da telefonu çıkarıyordum.

  Polislere durumu anlattığımda hemen yola çıktıklarını söylemişlerdi.Deniz konuşmam biter bitmez indi arabadan.Ardından hemen ben de indim.

  Kariyer,magazin falan umrumda değildi şu an.O adam benim kızıma zarar verebilirdi ve zevk ala ala dövecektim.

  Deniz'i arkama alıp evin kapısına geldim.Suna Teyze'den aldığım anahtarla kapıyı açtım.Cidden evdeydi adam.Koridorda öylece bize bakıyordu sinirli gözlerle.

  "Ne işin var senin burada?" Dedi doğrudan Deniz'e bakarak.Deniz arkamdan çıkıp yanımda durdu.Adama saf nefretle bakıyordu.

"Evime geldim."

"Şimdi mi aklına geldi bir evin olduğu?"

  Deniz sabırla bir nefes aldı.Kolundan tutup geriye çektim ve ben konuştum.

  "Yüzsüz yüzsüz bir de hesap mı soruyorsun,şerefsiz herif!?" Adamın ateş püskürten gözleri bana döndü.Sanki delirmiş gibi bakıyordu.Bir kaç ay önce görmüştüm bu adamı,şimdiki haliyle alakası yoktu ve karısını seviyor gibi görünüyordu.

  Ne değişmişti?

  "Sen aile işlerimize karışacak yüzü nereden buluyorsan,oradan."

  "Emin ol Emir senden daha çok aileden.Gerçi," sinirle güldü Deniz. "Aile mi kaldı ortada!?Annem ne halde haberin var mı lan senin!?Ölürse,ne olacak!?"

  "Ölmez umarım,katil olmak istemiyorum." Deyip omuz silkti adam.Deniz adamın üzerine atlayacağı sırada onu geriye ittim ve ben daldım adama.Tek yumruk yetmişti zaten yere yapışması için.Beklemeden tekme atmaya ve yumruklamaya devam etmiştim.Fazla sürmeden beni durdurmuşlardı ve bunu polisler yapmışlardı.

  Adamı yaka paça götürürken,bizden de ayak üstü ifade alıp gitmişlerdi.Beni tanıdıklarından ve Deniz'in halini gördüklerinden çok üstelememişlerdi sağolsunlar.

  Ev tamamen boşaldıktan sonra Deniz'i salona götürdüm ve bir bardak su verdim.Elleri sinirden öyle bir titriyordu ki,üzerine su damlamıştı.

  Elindeki bardağı aldım.Bana çaresizce baktı ve bu bakıştan nefret ediyordum.

  Bardağı dudaklarına götürdüm ve ara ara nefes almasını sağlayarak tüm suyu içirdim.Bardağı sehpaya bırakıp ona döndüm.

  Birden kollarını boynuma doladı ve başını boynuma gömüp hüngür hüngür ağlamaya başladı.

  Allah aşkına şu kız ağlamasın ya.Eşek kadar herif oldum,ama hala Deniz'in iki göz yaşında götü başı dağıtıyorum; ne yapacağımı şaşırıyorum.