အပိုင္း ၄၂

4.9K 360 34
                                        

[Unicode] "ရဲသွေး...ငါ့ကိုဘယ်ခေါ်လာတာလဲ...."

အေးမြတဲ့လေနုနုလေးတွေတိုက်ခတ်နေသော သာယာဖွယ်ပန်းခြံလေးတစ်ခု........

"မင်းစိတ်ပြေလက်ပျောက်ဖြစ်အောင်ခေါ်လာတာ....မင်းကိုပျော်စေချင်လို့လေ ပိတ်ရက်မှာအဆောင်အောင်းနေရင်စိတ်ဓာတ်ကျလာမှာဆိုးလို့"

ရဲသွေးစကားကြောင့် စေရာပြုံးမိပါသည်။

"ရဲသွေး......မင်းကအရမ်းသဘောကောင်းတာပဲ ငါ့အပေါ်လည်းအရမ်းကြင်နာတတ်တယ်....မင်းကငါ့ရဲ့တကယ့်သူငယ်ချင်းကောင်းပါကွာ...."

"ဟုတ်ပါပြီ ဇာတ်ကြောင်းတွေပြန်မဖော်ပဲ လျှောက်သွားရအောင် မင်းသွားချင်တဲ့နေရာအကုန်လိုက်ပို့မယ် ရုပ်ရှင်ရောသွားမကြည့်ချင်ဘူးလား....စိတ်ပြေလက်ပျောက် ဟာသကားသွားကြည့်ရအောင်လေ.....လာ"

ရဲသွေးသူ့ကိုသိပ်ချစ်နေမှန်းသိသည်။ ဒါပေမယ့် စေရာပြန်ချစ်ဖို့အတွက်ဝန်လေးနေခဲ့မိ၏။ အတိတ်ဆိုးတစ်ခုကြောင့် သူချစ်ရမှာကိုကြောက်နေမိသည်။

ရောင်စဉ်နဲ့သော်တာလည်း လျှောက်လည်ရင်း မြစ်ကမ်းနားကသစ်ပင်အောက်မှာထိုင်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။

"ဝိုး.....ပျော်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ....ဦးနှောက်ကိုအရှင်းဆုံးဖြစ်အောင်ထားရမယ် ပြီးရင်စာမေးပွဲဖြေရမယ်"

မြစ်ထဲသို့ကျောက်ခဲတွေတစ်လုံးပြီးတစ်လုံးပစ်ချရင်း ရောင်စဉ်အော်ဟစ်နေခဲ့သည်။ သူအော်တာကိုကြည့်ပြီးသော်တာရယ်နေမိသည်။

"ရောင်စဉ်....မင်းကတကယ်ရယ်ရတဲ့ကောင်နော်"

"Noပါ....ငါကလူရွှင်တော်မဟုတ်ပါဘူး....ပျော်ပျော်နေတတ်တာပဲရှိတာ အဲ့ဒါကလွတ်လပ်ပေါ့ပါးတယ်လေ....စိတ်ညစ်စရာဘာမှမတွေးဘူး....စာမေးပွဲresultမထွက်ခင်တော့စိတ်ညစ်တာရှိတယ်.ငါအောင်မှအောင်ပါ့မလားဆိုပြီးလေ 😂😂😂"

တစ်ဒက်ဒက်နဲ့ ပြောနေသောရောင်စဉ်ကိုကြည့်ပြီး ချစ်စရာကောင်းလွန်းသောကြောင့် သော်တာ သူ့ခေါင်းကိုလက်နဲ့သပ်လိုက်မိသည်။

"ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ....မင်းကအရမ်းပဲ.....ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်"

ေခ်...ေခ်...ေခ်...(complete) Место, где живут истории. Откройте их для себя