အပိုင္း၅၈

4.1K 300 18
                                    

(Uni) ".....ဒီနေ့ကအရမ်းနေလို့ကောင်းတာပဲ......ဝိုး....ဝိုး....."

နေမပွင့်ပဲမိုးလေးအုံ့ပြီး သာသာယာယာရှိနေတာမို့ အတူလမ်းလျှောက်ထွက်နေရာကနေ ရောင်စဉ်တစ်ယောက် ဘေးကသက်တံ့အရပ်ကိုမှီအောင်ခုန်ဆွခုန်ဆွလုပ်နေလေသည်။ 😂😂😂

"အရမ်းပျော်နေတာလားရောင်စဉ်....."

"မနေ့ညကတည်းကလေ သက်တံ့ရင်ခွင်ထဲမှာခိုနားနေရတာအရမ်းပျော်ဖို့ကောင်းတယ် မိုးအေးအေးလေးမှာနွေးထွေးပြီး 😋😋"

"ဟုတ်လား....အဲ့ဒါဆိုအခုထပ်ဖက်ပေးရဦးမလား..."

"ခုဟာကလမ်းမကြီးပေါ်လေ နောက်မှပေါ့....ဒါပေမယ့် အခုလိုပျော်နေတာကိုမုန်းတယ်..."

"ဘာလို့လဲ ရောင်စဉ်ရဲ့"

သက်တံ့မေးလာတော့ ရောင်စဉ်မျက်နှာလေးညှိူးမှိူင်ပြီး သက်တံ့မျက်နှာလေးကိုမော့ကြည့်လေသည်။

"ပျော်ရလွန်းရင် ငိုရတတ်တယ်ဆိုတာမေ့နေပြီလား....."

"ရောင်စဉ်ရယ်....သြော်သိပြီ...Finalစာမေးပွဲမှာကျပြီးမင်းငိုရမှာကိုကြောက်နေတာမလား....ရောင်စဉ်ရယ် စိတ်မပူပါနဲ့ ကျရင်ထပ်ဖြေလို့ရပါတယ်"

"သက်တံ့နော်.......လူကိုသူ့ပါးစပ်ပုပ်ကြီးနဲ့တအားပြောတာပဲ ဖြေတောင်မဖြေရသေးဘူး ကျမယ်တဲ့လား...."

"မင်းပဲ ဟော့ဒီကပါးစပ်ပုပ်ရဲ့အနမ်းကိုချစ်တာမလားလို့"

"တော်ပြီကွာ....သက်တံ့နော်"

ရောင်စဉ်အရမ်းရှက်လာပြီး သက်တံ့ကိုလက်နဲ့လှမ်းရိုက်တော့၏။ သက်တံ့ကပြေးတာကြောင့် ရောင်စဉ်မှီအောင်လိုက်လေသည်။

"မှီအောင်လိုက်လေရောင်စဉ်....."

အရမ်းကပုတော့ခြေလှမ်းလေးတွေကလည်းစိပ်ပြီး လိုက်လို့မမှီနိုင်ဖြစ်နေတာလေးကို ကြည့်ပြီး သက်တံ့စနောက်ကာရယ်မောနေလေ၏။ အနောက်ကလည်း ရှက်ယောင်သန်းနေတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့အတင်းပြေးလိုက်နေသည်။

ကျောင်းပိတ်ရက်လေးဖြစ်တာမို့ ဆိုင်တချို့လည်းပိတ်ထား၍ ကျောင်းသားတစ်ချို့ကလည်းပြန်၍ လမ်းလေးမှာတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေရာ သူတို့ရဲ့ရယ်မောသံတွေက အဆောင်ပြန်လမ်းလေးတစ်လျှောက်ကနေ အနည်းငယ်အုံ့မှိူင်းနေတဲ့မိုးတိမ်လေးတွေအထက်ထိဝယ် ပျံ့လွင့်နေတော့သည်။

ေခ်...ေခ်...ေခ်...(complete) Donde viven las historias. Descúbrelo ahora