အပိုင္း၄၇

4.8K 380 19
                                        

[Unicode] မျှော်နေပါသည်.....မျှော်နေပါသည်.....သူအခန်းတံခါးဖွင့်မယ့်အချိန်လေး.......သို့သော်လည်းယခုထက်ထိမဖွင့်သေးပုံထောက်ရင် သူသက်တံ့အခန်းထဲလာမအိပ်တော့တာများလား.......

ဆယ့်တစ်နာရီကျော်နေပေပြီ....ခါတိုင်းဆိုဆယ်နာရီလောက်သူလာနေကျ....ယခုသူရောက်မလာ.........သွားခေါ်ရတော့မလိုလို....သက်တံ့စိတ်တို့ကပြာကယာဖြစ်နေမိသည်။.....

မသွားဘူး......မသွားဘူးလို့ဆုံးဖြတ်ပြီး ကိုယ့်အခန်းထဲမှာပဲတစ်ယောက်ထဲကြိတ်မှိတ်အိပ်နေတဲ့ သတ္တိခဲ 😋.......

မနက်ကသူပြောလိုက်တဲ့စကားကိုတောင် သူပြန်စဉ်းစားမိသည်။

သော်တာကိုချစ်ပါတယ်လို့ပြောလိုက်ရင်ပြီးတဲ့ဟာကို....ပါးစပ်ကဘာလို့သက်တံ့လို့ထွက်လာမိမှန်းမသိဘူး..........

ဒေါက်......ဒေါက်......ဒေါက်.......

တံခါးခေါက်သံကြားလျှင်ပင်ကျောတွန့်ပြီး..ထရပ်လိုက်မိသည်။

*ဒီအချိန်ကြီး ငါ့အခန်းကိုဘယ်သူတံခါးခေါက်တာလဲ.....သက်တံ့လား.....မဖြစ်နိုင်ဘူး.....သူကငါ့အခန်းကိုတခါမှတောင်လာဖူးတာမဟုတ်ဘူး....ဒါဆိုခုဟာကဘယ်သူလဲ.......*

ဒေါက်.....ဒေါက်......ဒေါက်........

ထပ်၍ခေါက်လာသောတံခါးသံကြောင့် ရောင်စဉ် ဘေးမှာရှိတဲ့ စိတ်ပုတီးကိုကိုင်ရင်း တံခါးကိုဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။

"ဗုဒ္ဓေါ.....နမော..........ထွက်စမ်း.....ဘယ်သူလဲ......."

မျက်စိစုံမှိတ်ပြီး ဘုရားစာရွတ်ပေမယ့် ဘာသံမှမကြားရ၍မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ...သူ့ရှေ့မှာ သက်တံ့တစ်ယောက် သူစွပ်ပေးလိုက်တဲ့စိပ်ပုတီးလေးနဲ့လှလို့နေပေသည်။ 😅😂😂ရွဲ့ပြောတာနော်......

"သက်......သက်တံ့😁😁😁ဘာလာလုပ်တာလဲ "

"အဟင်း.....မင်းလာမအိပ်တော့ဘူးလားလို့...လာကြည့်တာ...မီးတောင်ပိတ်ထားတာ....အိပ်နေပြီလား....အဲ့ဒါဆိုငါသွားပြီ"

"အယ်....မသွားနဲ့....ငါလာအိပ်မှာလို့.....လော့ချမထားနဲ့နော်.."

နောက်ဆုံးတော့လည်းဒီဘူတာဆိုက်တာပါပဲ...။😁😁

ေခ်...ေခ်...ေခ်...(complete) Место, где живут истории. Откройте их для себя