Forever: Is It True?

Chapter 17: Uncontrolled

ALAISA POV

PATULOY ito ng patuloy. Di ko talaga maexplain. Parang di ko na kontralado ang mga ginagawa ko. Ang mukha niya, ang labi niya, ang katawan niya, ang pagiging concerned niya't mabait, yun yata ang nagiging sanhi ng lahat ng ito.

"Alaisa, nakatulala ka. Siya nanaman ba? Told ya, huwag mo nang iisi......" ito nanaman din siya, pinag-usapan namin ang gago.

"Janna, ano ba? Paulit-ulit na lang ba. Kailangan pa bang ibulgar pa yan, nakakahiya kay Nikko."

"Oh, it's okay. Di mo na kailangang mahiya. Sa totoo lang, ako ang dapat mahiya, kasi di naman sa akin tong kinakain niyo. Thank you for the time. Thank you again, Alaisa. Your thanksgiving is highly appreciated." Pero hindi, nahihiya pa rin ako. Mukhang paalis siya pero may pumapasok sa isip ko na parang gusto ko pa siyang makasama.

Ano na bang nangyayari sa akin?

"Are you sure Nikko, you want to leave already, don't be shy. That is not part to our life vocabulary. Please, sit down." Nanggigigil ako sa sarili ko. Ano bang karapatan ko? Gusto ko sa tabi ko lang siya. Pero kailangan niya na talagang umalis.

"I'm really sorry but don't you worry, babawi na lang ako next time. So, goodbye for now. By the way, can we be friends?" Napangiti naman ako sa sinabi niya. Bilang thanksgiving na rin, kinamayan ko na rin siya.

"Ok. Sige na, bye na. Baka kailangan na talaga." Ganon na rin si Janna. Nagthank you na rin sa kanya. Mukhang ngayon ko lang siyang nakitang ganyan ang ngiti. Type niya ba si Kyah?

Nagiging pabebe na ko masyado. Pagkaalis niya naman, umupo ulit kaming dalawa at huminga ng malalim na parang nakaraos lang sa isang bagay na mahirap.

"Nangyayari sa'yo Alaisa. Aminin mo, may gusto ka sa kanya. Kung naiisip mo na nakangiti ako dahil gusto ko si Nikko, probably no. Sayo talaga ako nakatingin, chinicheck-out lang kita."

"Kala mo naman, ako lang yung huminga ng malalim, ikaw din kaya. Baka nga ikaw pa may type don eh."

"Hoy, akala mo ba di ko nahalata. Yan ka nanaman ah, hay pag-ibig nga naman, you can't control it talaga. Alam komg tinatago mo lang yan pero di mo inaamin."

"Grabe ka naman sa akin. Gusto mo bang mag-away tayo. Kala mo diyan ah, iniwan-iwan mo nga ako doon sa pool eh. Tara oh, resume natin ngayon. Gusto mo FOREVER pa." Napatahimik naman siya. Mabuti na yon kaysa naman ipilit niya ng ipilit sa akin na may gusto ako kay Nikko.

Pero sa totoo lang, just a little bit. Tulad ng dati, di ko pa rin ito maipaliwanag. Mukhang nahiya sa akin si Janna, gusto ko lang tumahimik siya. Sana nga lang talaga, nadala.