When Poor Girls Meet Rich Boys

Chapter 63: Her Voice

VINCENT'S POV

6:30 pm me and my friends go back to the school. Just like I said, we will go back to pick them up.

Before I open the door of the music room, I heard they are laughing loud.

We stay still in front of the door.

"Showdown tayo ng kanta! Alternate dapat makaisip agad ng kakantahin, walang titigil sa pagkanta at dapat hindi maulit yung kanta, ang unang matalo may dare! Game?" Rinig kong sabi ni Candice.

"Game!" Sigaw nila.

"Pahiram bottle mo Ariel, ipaikot natin tapos kung sino maturo siya ang una." Rinig kong sabi ni Angela.

Ilang segundo silang tahimik kaya dahan-dahan kong binuksan ang pinto para tignan sila.

Nakita ko bottle na tumapat kay Charline.

"Wooo! Ikaw mauna Charline." Excited na sabi ni Ariel.

"Tapos sunod ikaw Candice, bago ako, pagkatapos ko si Mica, ang huli si Jenny.

Napangiti naman ako ng makita ko Angela na nakangiti, pero... napansin ko namumula gilid ng mata niya.

Tinignan ko naman sila isa-isa, pare-parehas silang namumula ang gilid ng mata nila. Umiyak sila? Anong problema nila? Bakit sila umiyak?

"Wait! Anong klaseng kanta ang kakantahin ko?" Tanong ni Charline.

"Kahit ano, love songs muna kung gusto niyo tapos pag turn mo na ulit Charline pwede nang magpalit ng rock o kahit na anong kanta." Paliwanag ni Jennifer.

Naka focus sila sa ginagawa nila, kami naman dito na lima nakatayo at nakatingin sa kanila.

[Singing: Pag-ibig]

[Charline]

Ang pag-ibig, hindi parang cellphone

'Pag naluma, papalitan

Ang pag-ibig, hindi parang damit

'Pag may bagong uso, papalitan

Kung sabihin kong mahal kita

Yan ay totoo sinta

Wag na wag kang magdududa

Hindi kita binobola

Panghabang buhay ang pag-ibig ko sa'yo, o sinta

Kahit na ika'y pumangit, hindi kita ipagpapalit

Panghabang buhay ang pag-ibig ko sa'yo o sinta

Kahit na ika'y makalbo, hindi ako magbabago

[Singing: You]

[Candice]

It's your smile,

Your face, your lips that I miss,

Those sweet little eyes that stare at me

And make me say,

I'm with you through all the way.

'Cause it's you

Who fills the emptiness in me;