BOOtiful Habit ¤ VERKWAN ✓

BH (75)

♧

"Boo?"

"Hmm?"

"Mahal kita"

"Enebe keshe henshel ke eh, begle-begle ke ne nemeng nagsheshebe nyen shet de eke rede eh ehe"

Tengene nemen beybs eh.

Mahal niya ako, syempre mahal ko rin siya. Tsaka ilang years akong naghintay para lang dito. Para sa aming dalawa.

Kaya mo bang maghintay ng ilang taon para sa taong mahal mo?

Kaya mo bang isakripisyo ang sarili mo para sa mahal mo?

Kaya mo bang gawin ang lahat para sa taong mahal mo?

Kung oo, edi panghawakan mo yan. Wag ka lang bumitaw, kasi oras na siya'y nahulog sayo, sa oras na hindi lang ikaw ang kumakapit kundi pati na rin siya, sa oras na parehos na kayong may pagtingin sa isa't-isa.

Trust me. It's really worth the wait.

1 year.. 2 years.. 3 years.. kahit forever pa yan, mapagod ka man sa paghihintay, alam mo sa sarili mong mahal mo pa rin siya at patuloy ka pa rin sa pagkapit. Mapagod ka, magpahinga ka, pero wag ka lang bumitaw kasi sa oras na bumitaw ka nasayang mo lang yung ilang buwan o taong paghihintay mo, lalo na kung may pag-asa ka sa kaniya.

Learn from the best. Because I'm The bestest hihi.

"Pfft. You're really funny" sabi niya saka hinimas ang buhok ko.

Nakahiga kaming pareho sa kama ko, almost a week nung maka graduate kaming dalawa. At syempre vacation time na.

Uuwi kaming jeju para dun magbakasyon. Tas syempre babalik ako para magpatuloy sa senior high dito.

"Boo"

"Hmm?" Tanong ko saka iniangat ang aking ulo para makita ko ang kaniyang gwapong mukha hihi.

"I'm going to US the whole summer, bibisitahin namin si lola doon" sabi niya.

Wow. Ako jeju lang tas siya sa US? Aba naman baka di na siya bumalik?

Charot.

"Pwede bang sumama?" Panghaharot ko sa kaniya. Harot harot lang pero deep inside gusto- hmp!

"If you want too? I can arrange your ticket and visa" sabi niya.

Wow sineryoso, "as much as I want too, but I can't. Tsaka kailangan ko pa ring bumalik ng jeju hoho!" Sabi ko sa kaniya saka inangat ang upper body ko. Itinukod ko ang aking kamay sa aking ulo tas nakatukod naman yung siko ko sa kama.

"Pano kung sayo nalang ako sumama?" Suggest niya.

I frowned, "kailangan mo pa ring bisitahin ang relatives mo. Tsaka ang tagal niyo ng hindi nagkita" sabi ko sa kaniya.