BOOtiful Habit ¤ VERKWAN ✓

BH (87)

♧

"Ang tagal ha, kanina pa nasisira ang beauty ko" rinig kong reklamo ni noona Jinseol sa isang tabi.

"Matagal nang sira yang mukha mo noona, nagreklamo ka pa" pambabara ko sa kaniya dahilan para makatanggap ako ng sapak sa braso.

Mahina lang naman, weakshit kasi si noona- charot. Lab ko yan, pag inaway niyo sya edi masaya. HAHA.

"Maaa, anong oras ba talaga dadating si seojeong? Kanina pa tayo nakatayo dito. Nangangalay na mga legs ko omg"  sabi ni noona at yumuko para hilutin ang kaniyang binti.

Ang arte nya ha, pero understandable naman kasi mga bes. Kanina pa kami nakatayo dito. Ewan ko kung anong oras ba talaga ang touchdown ng eroplano ni noona.

Amps.

"Waittt, naiihi ako. Cr lang ako" sabi ni noona saka iniwan kami ni mama.

Pauwi na kasi si seojeong galing japan. May tour kasi sila ng school niya kaya ayun lumipad at sumama dun. Buti pa siyaaa! Grrr! Mga 4 years pa akong makakalipad papuntang ibang bansa huhu.

Pero pwede rin namang bukas ako lilipad... papunta sa puso mo- yuck. Charot.

"Seungkwan, nauuhaw ako. Bilhan mo nga ako ng mineral H2O" sabi ni mama.

"H2O talaga ma? Di pwedeng tubig nalang? Ampoteks" sabi ko sa kaniya.

"Minumura mo ba ako?" Taas kilay na tanong ni mama saka ipinagkrus ang mga braso niya sa kaniyang dibdib.

Oops. Wag mong galitin ang financer mo seungkwan- hehehe.

"Hindi po madame. Akin na yung pera" sabi ko sa kaniya saka inilahad ang aking kamay.

Ibinaba niya yung isang strap ng kaniyang shoulder bag saka kinuha ang wallet sa loob nito. She took out 1000₩ at ibinigay ito sakin.

Hehehe. Tiba-tiba na naman tayo sa pera neto seungkwan. Mehehehe.

Perks ng mga bunso, kapag ikaw yung inutusan, automatic na sayo mapupunta yung sukli hihi!

"Dyan ka lang ma ha? Baka kung saan-saam ka pumunta. Ulyanin ka pa naman" sabi ko kay mama dahilan para makatanggap ako ng batok mula sa kaniya.

Natawa lang ako saka naglakad para humanap ng mabibilhan ng tubig.

Okay. So saan ako pwedeng makabili? Pwedeng sa isang mini store... kaso saan ko naman iyon makikita aber?

Inilibot ko ang aking paningin para hanapin ang isang mini store. Pati yung leeg ko inat na inat na talaga eh no? Lol.

While I'm seeking for the mini store, I bumped into someone. Medyo malakad yung impact kaya napa aray talaga ako.

"Sorry" rinig kong bulong nung bumangga saka nagpatuloy lang sa paglalakad.

Kumunot ang noo ko saka nilingon yung nakabunggo sakin.

Sorry? Yun lang? Wala man lang bang pagkain? Charot.

Napakibit balikat nalang ako saka ipinagpatuloy ang paghahanap ng convenience store. Mga limang minuto rin nung mahanap ko na talaga. Nasa pinakadulo kasi ng airport na ito! Ampota.

Daig pa ang isang mall, kasi may mga branded at designer's bag na naka display. May mga sikat ring spaces yung mga electronics churvaness.

Iba ang yaman ng bansa namin. Mayaman na nga, mayaman rin sa mga magagandang tulad ko- charut.

Pumasok ako sa loob ng shop at nagsimulang bumili ng tubig.

***

(♤)

"Hello?"

"Mom, I'm still waiting for the cab" sabi ko sa kaniya habang chinecheck yung oras sa wristwatch ko.

"Wait a little longger okay? Tsaka papunta daw dyan si somi" ani ni mama.

"Oh, okay maghihin--"

I got startled when I bumped onto someone. I immediately said,

"Sorry" I didn't wait for the response at nagpatuloy sa paglalakad papunta sa labas ng airport.

But wait... why does the scent feels and smells familiar?

***