BOOtiful Habit ¤ VERKWAN ✓

BH (72)

♧

"Boo, why are you crying?"

Napatingala ako kay Hansol babes, kanina pa siya nandito? Tsk tsk! Naabutan niya ako sa weakest moment ko. Tae. Ang pangit ko kapag umiiyak ih!

Umupo siya sa tabi ko saka kinuha yung librong binabasa ko. "I love you since 1892?"

Tumango-tango ako, hindi ko naman aakalaing ganito kaganda ang istoryang ito. Napakaganda at lubusang naantig ang aking puso't-damdamin sa pag-iibigan nina Juanito Alfonso at Carmela Isabella. Kahit na nasa katawan siya ni Carmelita Montecarlos, hindi pa rin nawawala ang tunay na Carmela. Na siyang dahilan upang ibigin siya ni Juanito.

"Hey, hey, stop crying. Oh god hahahaha" sabi ni Hansol saka inakbayan ako at pinahid yung mga luha ko.

"Iiiihhh! Taena, pinaiyak ako ng librong to. Kahapon ko lang nasimulang basahin ito ngunit labis na nakuha ang atensyon, puso't damdamin ko. Ang labis na pag-iibi--"

"Teka, teka time out muna. Ang lalim hindi ko ma understand" pagsingit niya.

Potek, ang conyo ha? hIndI kO mA uNdErStaNd.

"Ah basta, try mong basahin ang libro. It'll play your emotions, make you understand kung ano pa man ang hindi mo maiintindihan. The fight for love and kung paano umibig ng totoo" sabi ko sa kaniya.

His forehead creased as he read the synopsis of the book. Kahit na puro english ang nakasulat tiniis ko talaga, actually dinugo ang ilong ko kagabi kasi ang lalalim ng mga words.

[Yuneng: Tagalog po talaga ang ILYS, but sinabi kong nasa english kasi nasa Sokor ang place ng librong ito]

"Seems interesting, are you willing to lend me this book tho?"

Tumango ako, syempre kung anong sakin yun na rin yung sayo. Gaya ng katawan ko, akin to pero sayong-sayo na- char!

Ay seungkwan! Kailangan mong magpaka binibini. Binibining Seungkwan at Ginoong Hansolito.

Waaaaahhhhhh!!!!!

Ba't ganun ang sagwa- chos. Pero nakakatawa yung hansolito HAHAHA! Wengya Seungkwan pinagtitripan mo naman ang kasintahan mo :-/

"Ba't ka nga pala nandito?" Tanong ko sa kaniya saka pinahid ang mga luha sa aking pisngi.

"I heard you crying that's why" sagot niya.

"Aw, sorry nagising pa kita" sabi ko sa kaniya at inayos ang pagkakahiga ko sa kama.

I looked at the time it's already 1:45 AM, wow. Di ko aakalaing madaling araw na pala! May pasok pa kami bukas jusko po!

"It's fine. Now let's sleep shall we?" Sabi niya. Tumango naman ako saka pinanood siyang ayusing yung comforter na nakabalot sa katawan ko. He was about to get off the bed ng hawakan ko ang kaniyang kamay.

Hansolito, wag mo akong iwan hehe.

"Why?" Tanong niya.