BOOtiful Habit ¤ VERKWAN ✓

BH (95)

~~••~~

"Deputa ha..ha.."

"T-tangina talaga wooh"

Tinaasan ng kilay ni seokmin ang kaniyang kaibigan na hinihingal. Bigla nalang sumulpot si seungkwan sa harapan ng kanilang classroom at isinigaw ng pagkalakas-lakas ang pangalan niya kung kaya'y nakuha niya ang atensyon ng mga kaklase nito.

Buti na lang talaga at wala ang teacher, kundi yari talaga silang dalawa.

"Oh, anong nangyare sayo? Hinahabol ka ba ng mga mangangatay baboy?" Tanong ni seokmin sa kaniya.

Hindi nakasagot si seungkwan at napahawak sa balikat ng kaniyang kaibigan. Kinokontrol niya ang kaniyang paghinga sa sandaling iyon.

Imangine niyo, ang building ng principal nasa kabilang dako, tatawirin mo pa yung quad tapos ilang liko pa ang gagawin mo marating mo lang ang classroom ni seokmin.

"Gago talaga ha..ha.." sabi ni seungkwan at inayos ang kaniyang tayo.

Seokmin's face distorted as soon as his eyes got caught of seungkwan's sweaty face. Punong-puno ng pawis ang noo ng lalake. Tapos yung buhok niya ang gulo pa, basa at dikit na dikit sa noo nito.

"Dugyot eew" reaksyon ni seokmin as he stepped back, making seungkwan slightly offended.

"As if ikaw hindi madugyot! Grrr!" Gabaris- char.

"Ikaw mas madugyot sa 'ting dalawa! Anong trip mo at ganiyan ang natamo mo?" Tanong ni seokmin sa kaniya.

"Okay sasabihin ko pero wag dito. Madaming reporters" sabi ni seungkwan, referring to the students who are now looking at the both of them. Waiting for some hot tea-

"K fine. Dun tayo sa base, pero sandali lang pota. Di ko kayang kausapin ka na ang dugyot mo" sabi ni seokmin saka bumalik sa kaniyang desk.

He pulled up his backpack and took out his spare white tee at pulbos. Kinuha niya rin yung tissue ng classmate niyang tulog at naglalaway, leaving that poor person with only 1 tissue na tagasalo ng laway niya. The rest of the tissue were with seokmin.

"Tara. Siguraduhin mo talagang worth the skip of class yan" sabi ni seokmin saka hinila si seungkwan papalayo sa classroom niya at papunta sa kanilang base.

Base ang tawag nila seungkwan at seokmin sa music room. Dito sila tumatambay kapag may spare time sila at tinatamad na manood ng soccer or basketball practice. Dito rin sila naglalagi kapag pareho silang may free time. Paminsan-minsan ay nagkakantahan. Pero palagi ay nag-aaway over petty things. Hindi naman super away, a little argument lang.

Nang marating na nila ang base nila, seokmin pulled a seat and pushed seungkwan onto it. Making the poor boy sit on it with force, making his butt ache in the process.

"Gosh! Di mo naman kailangan akong itulak" reklamo ni seungkwan saka nag-cross ng kaniyang legs.

Dinedma lang siya ni seokmin na kumuha rin ng upuan para sa kaniya. As soon as he sat he spilled the words na dapat kanina niya pa sinabi.