BOOtiful Habit ¤ VERKWAN ✓

BH (69)

~~•~~•~~•~~•~~•~~•~~
*3rd Person's*

"Deputa. Nawala lang ako tas kayo na agad? At ang tindi pa! Handa na kayong magparami!"

Seungkwan facepalmed at his dearest friend's statement. Na wrong timing lan ang pagpasok niiya ganun na siya kaagad mag-react.

Sino ba naman ang hindi magugulat kapag aalis kang single yung kaibigan mo at madadatnan mo siyang malapit ng makipag chukchakan sa lalakeng gusto nito.

"Ang OA mo seoks. Tsk! Wrong timing ka lang sa pagpasok ih"

"Ah so kailangan pa talagang may timing eh no? Tss. So kelan pa naging kayo?" Tanong ni Seokmin sa kanilang dalawa na nakakrus ang kaniyang mga braso tas nakataas pa ang kaniyang isang kilay.

Madame seokmin.

Hansol cleared out his throat at pasimpleng inakbayan si Seungkwan. "Since yesterday" sagot ni Hansol sa kaniya.

Seokmin's face distorted, hindi siya sanay sa nakikita ng kaniyang mga mata. Lalong-lalo na yung reaksyon ni Seungkwan na kulang nalang ay tumirik ang kaniyang mga mata dahil sa kilig.

"Ampota ka kwan. Kakasabi ko lang sayong wag magpadalos-dalos ih!"

Seungkwan shrugged as he leaned on Hansol's chest. "Wala eh. The power of love is too powerful" he answered in a dreamy tone sabay lingon nito kay Hansol.

Nginitian siya ni hansol at hinalikan ang kaniyang noo. Seungkwan's cheeks blushed as he snuggled closer to him.

Meanwhile, hindi na halos maipinta ang hitsura ni Seokmin. Too much cringe ang nararamdaman niya ngayon habang pinapanood na maglandian ang dalawang tao sa harapan niya.

"Alam na ba ito nila tita?" Tanong ni Seokmin sa kanilang dalawa.

Seungkwan turned to him and frowned. "Hindi pa. Wala pa naman sila rito" sagot nito sabay hawak sa kamay ni hansol na nakaabay sa kaniya.

"And same as mine. As for now we'll just enjoy each other's company for a while before telling them" sabi ni Hansol.

Tumango-tango si Seokmin. Napahinga siya ng maluwag dahil alam niyang tolerated ng ina ni Seungkwan na magka crush-crush si seungkwan. Pero di niya alam kung approve ba ang kaniyang ina na may boyfriend na ang anak niya.

Lalong-lalo na ang ama nito. Kahit hindi ramdam ang presensya ng kaniyang ama, ay alam niyang isa siya sa magiging problema.

"Wait... kwan. Pano na? Diba uuwi kang jeju?" Tanong ni Seokmin.

Doon na natigilan si Seungkwan. That fact had slipped out from his mind. Uuwi siyang jeju dahil doon na niya ipagpapatuloy ang kaniyang pag-aaral. Plus his mother insisted him. He agreed to it already, matapos siyang sumuko kay hansol.

Pero ngayong nag-iba na ang ihip ng hangin. Malamang sa malamang gugustuhin niyang makapiling si hansol.

"Ano na? Alam mo namang mapilit si tita" sabi ni Seokmin.

Worried flashed through seungkwan's eyes. He knew that once he backed out iiba na ang pakikitungo ng kaniyang ina. Kahit na close silang dalawa pero sa oras na malaman niyang hindi isasakatuparan ni Seungkwan ang kaniyang naipangako ay awtomatikong dragon na ang kaniyang ina.

Napabuntong hininga si Seungkwan. "Pipilitin ko siya seoks. I do want to go home but everything's changed. Now that I have--"

"Boo seungkwan"

Natigilan si Seungkwan sa pagsasalita. His eyes grew in horror as soon as he recognized the baritone voice.

His eyes directed towards the door wherein a figure stands.

"A-appa"

~•~~•~~•~~•~~•~~•~