Twoja przygoda z Draco Malfoyem.

Draco chce się pogodzić?

Następnego dnia.
Obudziłam się jak zwykle przed czasem i uszykowałam się na dzisiejsze lekcje, po czym siedziałam w pokoju wspólnym czekając na moich przyjaciół.
Jakiś czas temu.
Już wszyscy byli w komplecie no może każdy prócz Draco.
(Astoria)- Nott gdzie Draco?-zapytała dziewczyna.
(Nott)-Śpi jeszcze.
(Ja)- Serio? Zawsze kiedy jest tydzień wstaje najwcześniej.
(Pansy)-Prawda, ale od jakiegoś czasu dziwnie się zachowuje.
(Blaise)- W pokoju jak jesteśmy sami co chwile nad czymś myśli lub o kimś.
(Ja)- Jak to o kimś?- zapytałam
(Blaise)- No nie wiem co on ma w tej głowie.
Zakończyliśmy temat i poszliśmy na śniadanie. O dziwo Draco się pojawił i cały czas patrzył się na mnie. Trochę niezręcznie ale trudno, szybko zjadłam śniadanie i się ulotniłam. Draco po chwili był za mną.
(Ja)- Czego chcesz?-zapytałam.
(Draco)- Pogadać.
(Ja)-O czym?
(Draco)- O nas.- co? Jak to o nas?-Chciałbym się z tobą pogodzić.- Zamurowało mnie. On chce się ze mną pogodzić? Jak to? Nie znosimy się od pierwszej klasy i tak nagle mamy się pogodzić.
(Ja)-Jak ty to sobie wyobrażasz? Byliśmy wrogami od pierwszej klasy.
(Draco)- To co? Chcesz cały czas się kłócić? Nawet jak będziemy dorośli? Chcę się pogodzić, ponieważ chcę zakończyć ten topór wojenny.-Miał rację. Nie możemy się wiecznie kłócić.
(Ja)- Zgoda.-i podałam mu rękę na co on ją uścinął.
(Blaise)- A tu co się wyprawia?-zapytał uśmiechnięty chłopak.
(Draco)-Co ma się dziać? Pogodziliśmy się.
(Ja)-To prawda. Zakończyliśmy już tą wojnę.
(Pansy)- To wspaniale! Nareszcie nie będzie tych wiecznych kłótni.
(Ja)-Nie przesadzaj. Kłótnie to ja ci mogę w dormitorium zrobić.
(Pasny)-Nie mogę się doczekać.
(Astoria)-No w końcu będzie lepiej się z wami gadało.-wtrąciła Astoria.
(Draco)- Te wasze gadanie wygląda jakbyśmy się pobrali a wy życzenia nam składali.-wybuchłam z chłopakiem śmiechem.
(Blaise)- Może za pare lat będziemy musieli w składać.- co?
(Ja)- Chciałbyś.
(Draco)-A kto wie.- oszalał.
W tym momencie zadzwonił dzwonek.