Son yazdığı mesaja Cevap vermek yerine kapıya yönelmiş Hoseok'un ince gri ceketini üzerime giymiştim. Anahtarı cebime atıp kapıyı yavaşça açıp Titreyen ellerimi yeni fark etmiştim. Nedeni çoğu şey olabilirdi. Fakat korku değildi emindim...
Kapıyı hafifçe aralık bırakmayı düşünsem de tam kapatıp yavaş adımlar ile arkaya doğru ilerledim..
Öndeki havuzu es geçip arka bahçeye gelmiş yavaş ve dikkatlice etrafı izlemiştim. Nerdeydi bu...
Odaya ilerlemekten korksamda aralık olan kapıyı biraz daha açıp ışığa elimi atmıştım ki elimin üstünde hissetiğim el ile çığlığı basmıştım.
Beni içeri çeken kolların sahibini asla seçemiyordum karanlıkta.
Kapıyı bizi karanlığa kapatmak için örtmüştü.
"Seni özledim meleğim.."
Boğuk ve özlem doluydu sesi..
Fakat Sesini korkudan boğuk duymuş ve kim olduğunu çıkaramadığıma lanet etmiştim.
"S-sen k-kimsin! Bana za-za..zarar vermeyeceğini söylemiştin."
Elimi kaldırıp yüzüne dokunmak istemiştim ki yüzünü arayana kadar bi anda kendine çekip ellerini belime sarmıştı.
Bedenimi ele geçiren kaslı olduğunu hissettiğim kollarını oynatamıyordum bile. B-bu koku.. Tanrım bu o muydu. Yıllar önce aşık olduğum koku'nun sahibi burda mıydı...
Bedenime sardığı kollarını iyice sıkılaştirıp beni duvara itip iyice yakınlaşmıştı. Bir tepki vermiyordum çünkü bu kokuyu ayırt etmeye odaklanmıştım.
Kafası boynuma gitmiş yilların özlemini çıkarır gibi kokumu içine çekiyordu.
Bu dokunuşlar onun muydu. Be-ben hatırlamıyordum... unutmuştum herşeyi. Kokusunu... dokunuşunu.
Korkmuştum yıllar sonra bu ismi seslenmeye, belkide özlem di bilmiyordum..
"Ju-jung.. Jungkook?"
Sessizlik hakimken dokunuşları aktifti.
Özlem giderir gibiydi, sanki bırakmak istemiyordu şuan bedenimi..
Boynumu ıslatan sıvı ile onu itecekken durmuştum. Ağıyordu... neden? O Jungkook muydu? Eğer öyleyse bile neden ağlıyordu. Dhaa da önemlisi neden buradaydı!
Gücümü toplayıp kendimden itip uzaklaştırmıştim.
Tökezlemişti seslerden anlaşılacağı üzere.
Benden uzak iken aklıma sonunda gelen ışığı açma fikri ile arkamı dönüp ışığa basmıştım. F-fakat arkama bakmaya gücüm yoktu.. hemde hiç.
dayanamazdım... onu yıllar sonra görürsem dengem alt üst olurdu..
Başımı yavaşça çevirip yerde oturur poziyonda bacaklarını iki yana açip kendine çekmiş hıçkırıklarla ağlayan adamı gördüm .
Fakat sadece a-adam değil. Eskiden onun için ölmeyi kolayca göze alacağım adam, herşeyi yapıp uğruna feda edeceğim, aşık olduğum adam... eskiden.
Ayni zamanda beni ve çocuğunu bırakıp giden adam.. öylece ortada bırakıp sonsuzluğa terk eden ama her şeye rağmen en güzel yıllarımı verdiğim adam..
Jungkook.... Jeon Jungkook.
Yerde öylece oturmuş hıçkırarak ağlıyordu. Bu kadar mıydı, bu duruma düşmüş müydü.
Ahh Jungkook, her şeyin bi bedeli var ve sende yaptığını teker teker bu şekilde ödüyorsun.
Sana asla acımayacağım!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAD WIFE - JJK (+18)
Fanfiction(#yetişkiniçerik ve diyalog) Onunla olmak için yıllarca Tanrı'ya yalvarmam sonunda sonuç vermişti. Fakat onunla evlendikten sonra , bu denli değişmesini hiç tahmin etmemiştim. Tüm çektiğim acılara rağmen, asla kopamamıştım ondan taki beni bir parça...
