BAD WIFE - JJK (+18)

•65

"Yunacım sen bahsettigin mangal tellerini getir istersen, herşey hazır olunca çıkarız geç olmadan."

Bana karşı samimi olması değişmemişti ve bu beni mutlu eden şeylerdendi.

Eunji Teyzeye karşı ayni samimiyetle, gülerek başımı salladıktan sonra yandaki evime gitmeye koyulmuştum.

Bir hafta önce Eunji teyze ile uzunca konuşmuştuk.

O beni hatırlamıştı hemen. Uzun uzun geçmişi konuşup derin sohbetler etmiştik Dong Changkook ile dışarı çıktığında.

O gün çekinerek de olsa konuyu açmış ve Changkook' un neden beni hatırlamadığını sormuştum.

Nedeni, kendimi kötü ve mahçup hissetmemi sağlamıştı.

Chang'ın o gün o şehri terk etmesinden sonra ilk bir ayda çok kötü piskolojik sorunlar yaşamış.

çoğu kez sürekli intihara girişmiş ve her seferinde Eunji teyze engel olmuş.

Piskolojikman tamamen çöken Chang o sıralar tedavi için hastanede kalmak zorunda kalmış ne kadar istemesede.

Her gün beni istediğini söyler ve ona ilaç vermeye gelen doktorlara ilacının sadece ben olduğu gibi isyan etmiş.

Bu zor zamanlarında Eunji teyze çok fazla zorlanmış ne yapacağını bazen bilememiş ve her seferinde bana ulaşmaya çalışmış. Tek başına bu zamana kadar idare etmiş oğlu için..

çok mahcup olmuştum onu dinlerken.

kendimde çok suç buluyordum.. Ne kadar benim suçum olmasa da onun o durumlarına sebep olduğumu bilmek dertlerime yenilerini ekliyordu..

Bir süre aldığı tedaviden sonra işe yaramadığı kanaatine varınca onun için yurtdışından özel bir ilaç getirtilmiş. Ilaç sayesinde hafızası zayıflayacak ve yaşadıkları hızlıca aklından silinecekti.

Bu belkide hayatında ona yapılan en kötü şeydi. Hickimse tüm yaşanmışlıklarını ve anılarının silinmesini hak etmezdi... Ne kadar kötü yaşanmışlıkları ağır bassada hayatında, bu kötülük yapılmamalıydı..

Sadece annesinin izni alınmış bu ilacı kullanmaları için. Eunji Teyzenin dediğine göre Chang sağlıklı karar verecek durumu gec artık konuşma gereksinimi bile duymuyormuş kimse ile.

Bir süre işe yaramasa da zamanla etkisini göstermiş ve sorulan test sorularında adımı duyunca hicbir yorum yapmaz olmuş...

Bu bir tık beni üzsede mutlu olmuştum şuan mutlu olduğunu ve güldüğünü görmek..

Yıllardır onu cok hatırladığım söylenemezdi fakat yinede şuan mutlu ve sağlıklı olduğunu görmek iyi hissettiriyordu.

Çok zor zamanlar geçirmiş ve şuan da onlardan bir iz taşımıyordu...

anahtarı iki kez çevirip kapattığım kapıdan sonra yere bıraktığım mangal tellerini almıştım.

Hemen yandaki eve doğru yürümüş beni bekleyen Eunji teyzeye gülümsemiştim.

"Hava da çok güzel iyiki böyle bir plan yapmışız değil mi"

başını kaldırıp havayı içine derince çekip bana dönmüştü Eunji.

"Ahh gerçekten de öyle Yuna. Bunu sık sık yapmalıyız!"

Başımı gülümseyerek sallamış ve elimdeki son poşeti de bagaja koyup kapatmıştım.

"Chang ve Dong hala inmedi mi?"

"Ahh sanırım hala şu sacma bilgisayar oyunlarından oynuyorlar. Ben ikisini de alıp geliyorum hemen."

Eunji teyze bisey arar gibi on koltuğun kapısını açıp bulduğu cüzdanını kontrol edip bana dönmüştü.

"Sanırım pecetemizi unuttuk. Onun dışında bıkac şey daha alacağım marketten. Sen o bebekleri getirene kadar dönerim tatlım."

Birlikte kısa bir gülüşmeden sonra ben Chang ların evine girerken Eunji teyze çoktan sokağı dönmüştü bile.

Salonda, tamda düşündüğüm gibi bilgisayar üstündeydi bebeğim. Fakat yanında Chang yoktu.

koltukta yayılmış oturup dikkatlice oyuna odaklanmış Donghyun'a gidip elim ile belini kontrol etmiştim.

Terlememiş uslu uslu durmuştu fakat bu aletlere çok alışmıştı son zamanlarda.

Yavaş yavaş düzenimizde oturuyordu. Dong' a arkadaş bulduk mu tamamdı. Bunlara alışıp teknoloji bağımlısı olsun istemiyordum her çocuk gibi.

"Chang nerede tatlım?"

bana bakmadan aynı odakla oynarken mırıltı sesiyle zor anlamıştım cevabını.

"'Yukarıda işi olduğunu ve gelince de sizin yakınına geleceğimizi söyledi.
Anne biliyor musun Chang abi, bu oyunu geçersem bana istediğim bir iron man eşyası alacağını söyledi!"

Ahh deli edecek chang beni....

Yukarı çıkma kararı alıp merdivenleri tek tek tırmanmıştım.

Kapalı olan kapiyi düşünmeden bi anda açıp içeriye tam anlamı ile dalmıştım.

karşımda gördüğüm ile şaşırmış öylece dikili kalmıştım.

Bu çocuk ne zamandır böyleydi..

Arkası dönük elindeki birkaç kıyafeti seçiyor gibiydi.
Buraya kadar herşey normaldi küçük bir ayrıntı dışında.

üstü tamamen çıplak sadece sadece havlusu vardı beline dolanmış şekilde..

Arkadan cidden ona çok benziyordu... Chang'ı ilk defa çıplak görmüştüm ve bunu daha önce fark etmemem normaldi.

Sonunda o fark etmeden yavaşça tüyecektim.

Tam dönüp gidecekken belinin sol yanında gördüğüm leke ile tekrar bir şok yaşamıştım.

kahverengi, bir insan hücresi şeklinde olan lekeden aynısı Jungkook'ta da vardı...

Öylece lekesine odaklanmıştım. Nasıl olurda bu doğum lekeler bu kadar benzer olabilirdi..

Jungkook ondaki lekenin sadece bir lekeden ibaret olmadığından bahsetmişti fakat belkide birkaç şeyi belli etmişti. Zihnimi zorlayıp düşünmeye başlamıştım o günü...