"Hayır bebeğim orası da değil, haritadan bakmama izin ver."
Çok heyecanlıydi. Ona yeni evimizden bahsetmiştim.
Abartılı anlatıp ona güzel göstermeye ve herşeyin yolunda olduğunu hissettirmeye çalışıyordum.
Ve bunu işe yaraması bi nebze içimi rahatlatıyordu.
Elimizdeki tek valiz ve sırt çantam ağırlık yapmasa da evin konumunu bulamamak sinirlendiriyordu.
Bir buçuk saattir bulmaya çalışıyordum ki Dong da bir türlü durmuyordu.
Gerçekten de oldukça merkez bir yerdeydi ev.
Cok güzeldi burası.
Havası bile yaşamak için çekiyordu insanı.
Ne kadar çelişkili olsa da bu işlek merkez bölgesinde kuş cıvıltıları eksik olmuyor gibiydi.
Fark etmeden durmuş ve gözlerimi iki saniyeliğine kırpmıştım.
Rahatlatıciydi.
Belkide burasi tamamen normaldi..
Sadece ben herseydne herkesten arınmış hissettiğim için böyle geliyordu bana.
Herneyse güzeldi.
Ruhumu özgür hissediyordum.
Hoseok gerçeği yoktu.
Stress yoktu.
J-jeongguk yoktu. O da yoktu.
Sevdiğim adam yüzlerce kilomtre uzaktaydı.
Onu özlüyordum.
Onu deli gibi özlüyor ve lanet olsun ki köpek gibi aşıktım.
Bana gelse çekinmeden onunla tekrar yaşardım. Bu kadar da gurursuzdum ona karşı, evet...
Gözlerimi açıp önüme bakmıştım. Telefona göz atar atmaz mesaj bildirimi gelmişti ki yana doğru kaydırıp sonra bakmayi tercih etmiştim.
Suan tek istediğim, bi an önce evi bulup güzel bir yemek ve uyku çekmekti..
Donghyun tam enerji ayaktaydı nasil bu kadar enerjik olabilirdi bu çocuklar...
Harita çoktan geldiğimizi gösteriyordu.
Sağıma dönmem ile çok güzel bir ev beni karşılamıştı.
Gerçekten çok çok güzeldi.
Iki katlı olsa da küçük ve tatlı bir havası vardı. Gri renge ve aralara atılmış kırmızı boyalar klas ve zevkli bir görüntü sunuyordu.
Yan evlere göz atınca evim ile neredeyse yapışık olan beyaz ev, diğer yanda ise yine grimsi tondaki renk bizi pisti kılmıştı.
Çok içli dışlı olmayacağımı bilsem de komşularımın iyi kişiler olması fena olmazdı.
Resmen iki adım sonra yeni evime, yeni hayatıma ve yepyeni bir başlangıca adım atıyordum.
Herşey güzel olacak..
Herşey güzel olacak Yuna, sadece her şeye karşı gülümse..
Içimden geçen fısıltılar gülümsememe neden olmuştu.
Küçük bir tebessüm edip heycanla ve gözleri kamaşmış Dong ile bakışıp kapının önüne gelmiştik.
Icim kan ağlasa da dışımdan mutluluk akıyordu.
Hep buydum ben. Bu yüzden kaybediyordum belkide..
Çantamdan çıkardığım anahtarıma göz atınca anahtarlık şuan dikkatimi çekmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAD WIFE - JJK (+18)
Fanfiction(#yetişkiniçerik ve diyalog) Onunla olmak için yıllarca Tanrı'ya yalvarmam sonunda sonuç vermişti. Fakat onunla evlendikten sonra , bu denli değişmesini hiç tahmin etmemiştim. Tüm çektiğim acılara rağmen, asla kopamamıştım ondan taki beni bir parça...
