...
Kapıyı açmam ile tüm korku iliklerime kadar yayılmıştı ve âdeta her zerremde hissetmiştim.
Bu imkansızdı.
Bu o muydu gerçekten?
Eğer onun ailesi ondan ikiz kardeşini filan saklamıyorsa bu oydu..
178 boylarında uzun dalgalı saçları, bembeyaz pamuk gibi teniyle çok çekiciydi.
Gülümsemesi tıpkı aynıydı. Hala eskisi gibi gülünce yanağında kocaman bir çukur oluşuyordu.
Hic değişmemesi geçen süreyle çok tersti bu içimi iyice ürpermişti doğrusu..
Dikilmiş öylece sırıtıyordu.
Büyük ihtimal ile yan komşumdu, bunu tahminime dayalı söylüyorum, eğer zihnim beni yanıltmıyorsa ev geldiğim ilk gün yolun çaprazindaki elinde çöp poşeti ile büyük mavi çöp bidonuna doğru giden uzun boylu bir genç, çöpü bıraktıktan sonra hemen yanımızdaki eve girmişti.
Siyah şapkasından dolayı yüzünü görmesemde sanırım gerçekten oydu.
Kafamdaki kurguları bir yana bırakıp hemen gülümsemesine karşılık verip sessiz ortamı bozdum.
"Ahh merhaba."
Utangaç tavırları olsa da asil görünüşunden taviz vermiyordu.
"Merhaba, sanırım komşuyuz, tanışmak için gelmiştim bir sorun yoksa. Aah sey aslında ilk günden görmüştüm zaten fakat yerleşirsiniz diy-"
"Ahh lütfen buyrun içeri"
Elimi içeri doğru gösterip beklemiştim gülümsemem eşliğinde.
Oda fazla beklemeden içeri girmiş ayakkabılarına eğilmişti.
Üstündeki ceketi çıkarıp asacak yer bakmadan elinden almış ve asmıştım beyaz askılığa.
Beni tanimamis miydi?
Nasıl davranamliyim bilmiyorum. Bana en son çok kırgındı..
Her neyse ayak uyduracağıma dair karar verip onunla birlikte adımlarımı salona ilerlettim.
Koltuğa otururken konuşmaya başlamıştı. Tekrar benim sessizliği bozmalı beklemeden.
"Alışabildiniz mi? Eğer bi ihtiyacınız varsa lütfen cekinmeyin özellikle bunu söylemem konusunda evde tembihlendim de "
Sonra kıkirdamisti. Aklımın bir köşesinde gülüşünun hala nasıl bu kadar tatlı olması dönerken kimin tembihledigini merak etmiştim.
Bunu sorarcasina bakmaya çalışınca hemen anlamış ve annesinin olduğunu söylemişti. Eunji teyze de mi buradaydı onu özlemiştim. Fakat hala gerçekten benu hatirladigindan emin değildim.
gülüşümu takınıp karslik verdim.
"ahh çok teşekkürler, Şuanlik herşey yolunda."
"ahh bu arada ben changkook."
evet oydu ve sanırım beni cidden hatırlamıyordu.
aynı şekilde adımı söyleyip bana uzattığı elini sıkmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAD WIFE - JJK (+18)
Fanfiction(#yetişkiniçerik ve diyalog) Onunla olmak için yıllarca Tanrı'ya yalvarmam sonunda sonuç vermişti. Fakat onunla evlendikten sonra , bu denli değişmesini hiç tahmin etmemiştim. Tüm çektiğim acılara rağmen, asla kopamamıştım ondan taki beni bir parça...
