Dünyanın bir haber olduğu büyük bir projenin merkezinde bulunan, masum bir denek.
Hiçbir suçları yokken, ceza çekmek zorunda kalan iki ajan.
Alec ve Jace başlarına nasıl bir bela geleceğinden habersiz görevlerinini sonunda, tahmin edemeyecekleri bü...
"Gerçekten, rüya da olduğunu mu sanıyorsun, Alec?"
"Evet. Bunların başka bir açıklaması olamaz."
"Peki sana bu binadan asla ayrılmadığını ve bir deney faresi olduğunu söylersem? Buna ne cevap verirsin?"
〽〽〽
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Alec, yaşadığı şokla adamın yalansız yüzüne bakarken, nefesinin kesildiğini hissediyordu. Hayatı boyunca yutkunmakta, hiç bu kadar zorlandığı bir an olmamıştı. Olduysa da kesinlikle hatırlamıyordu. Karmakarışık zihni duyduklarını idrak etmeye çalışırken, Alec inatla duyduğu kelimeleri yok saymaya çalışıyordu.
Böyle bir şeyin gerçekten yaşanma ihtimali ne kadardı?
Yaşadığı her şey bir yalandan ibaretken, girdiği binadan asla çıkamamış mıydı?
Magnus'un söylediği gibi yapılan deneye yarar sağlayacak, zararsız küçük bir fareden mi ibaretti?
Tüm bu sorulara kendi içinde tekrar tekrar hayır cevabını vererek, yerinde doğruldu. Sinir krizi geçirecekmiş gibi hissediyordu.
"Bu doğru değil. Onca zaman, ben... Dışarıdaydım. Dışarıda ve sen... Evim, biz..."
Alec, gözlerinin öfkeden karardığını hissederken, Magnus'un yanına geldiğini bile fark etmemişti. Kolunu kavrayan adamdan kurtulmak için çırpınırken, ensesini kavrayan elin ardından, tenine batan iğneyi hissetti. Bedeni iğneye alışık gibi yavaşça zehri kabullenirken, dudaklarını ısırdı.
"Yine mi iğne?"
"Evet, yine Alec... Deneyimiz devam etmek zorunda."
〽〽〽
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Magnus."
"Magnus."
Alec'in sayıklamaları sürerken, kolunda hissettiği dokunuşla gözlerini araladı. Gözünü alan beyaz duvarlarla gözlerini sımsıkı kapatırken, duyduğu kadın sesiyle doğrulmaya çalıştı. Zihnindeki karmaşanın fazlalığı yüzünden, sesin sahibini bile algılayacak durumda değildi. Daha da önemlisi yine neredeydi?
