Dünyanın bir haber olduğu büyük bir projenin merkezinde bulunan, masum bir denek.
Hiçbir suçları yokken, ceza çekmek zorunda kalan iki ajan.
Alec ve Jace başlarına nasıl bir bela geleceğinden habersiz görevlerinini sonunda, tahmin edemeyecekleri bü...
Keyifler nasıl. Tatilde olduğum için bölüm aralarını biraz uzun tutmuş olabilirim. Gerçi sanırım perilere yazmam gerekiyordu ama yine kendimi burada buldum. Ona da yakında bölüm yayınlarım :)
Keyifli okumalar. ♥
〽〽〽
Magnus, son olarak Modeusbane isimli şirkete geçtiğinde tanıyacağı birini bulma konusunda neredeyse pes etmek üzereydi. Ama daha çevirdiği ilk sayfada Asmodeus Bane isminin altında gördüğü resim, vücudundaki tüm kanın çekilmesine sebep oldu. Bedeni titrerken teni giderek soluklaşıyordu. Çok geçmeden de gözleri tamamen karardığında, kendini kaybetti.
〽〽〽
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yüzünde hissettiği narin dokunuşlarla gözlerini aralayan Magnus, kendine neler olduğunu anlamaya çalışıyordu. Çok geçmeden de görüş alanına giren güzel yüzdeki gülümsemeye, aynı şekilde karşılık verirken yataktan hafifçe doğruldu.
"Günaydın, tatlım. Hala yorgun görünüyorsun. İyi misin?"
"İyiyim, ben..."
Magnus, gördüğü odayla anlık bir afallama yaşarken, konuşmasına devam edememişti. Zihninin içinde düşünceleri resmen çarpışma halindeydi. Neyin gerçek, neyin hayal olduğunu anlamaya çalışsa da başarılı olamıyordu. Zaten çok geçmeden de tüm iradesi elinden alınmış ve ona seçme hakkı kalmamıştı.
"Sana kahvaltı hazırladım. Artık yataktan çıkman gerekiyor, sevgilim."
Duyduğu tatlı sese odaklanan Magnus'un düşünceleri tek isimde takılı kaldığında, Tempest diyerek mırıldandı. Tüm duygu ve düşünceleri bir şekilde sabitlenirken, benliğini tamamen serbest bıraktı.
Yataktan kalkarken, bedeninde hissettiği uyuşukluk ile gerinerek odadan çıktı. Yerini ezbere bildiği mutfağa vardığında, hiç bir eksiği olmayan masaya bakarken gülümsedi. Hemen ardından da burnuna en sevdiği kahvenin kokusu doldu. Sandalyeyi çekerek oturduğunda, kendini son derece mutlu hissediyordu.
"Bugün özel bir gün mü? Bir şey kaçırmışım gibi hissediyorum. Masa fazla özenli görünüyor."
Tempest, gülümserken yüzünden heyecanlı olduğu fark ediliyordu. Bu durum Magnus'u daha da meraklandırmıştı.
"Henüz değil. Yine de bundan sonra bugün, bizim için özel bir günde olabilir. Şimdi yemeğini yemelisin."
"Biraz daha merak etmemi söylüyorsun."
"Hı hı."
Tempest, gülümseyerek kendine bakarken, Magnus onu bozmak istemediği için çatala doğru uzandı. Üzerine odaklı bakışlar eşliğinde yemeğini yerken merak duygusu yüzünden çok fazla bir şey yememişti. Yine de sevdiği kahveyi sonuna dek içtiğinde arkasına yaslanarak sevdiği kadını izlemeye başladı.
