Dünyanın bir haber olduğu büyük bir projenin merkezinde bulunan, masum bir denek.
Hiçbir suçları yokken, ceza çekmek zorunda kalan iki ajan.
Alec ve Jace başlarına nasıl bir bela geleceğinden habersiz görevlerinini sonunda, tahmin edemeyecekleri bü...
Bölümü okurken şarkıyı dinlemenizi öneririm. Bence Asmodues Bane'e uyumlu oldu :) Hatta Magnus'un eski haline de ^^
Ayrıca bugün sadece bu bölümü değil, akşama doğru bir bölüm daha yayınlamayı planlıyorum. Sebebi de bugünün benim doğum günüm olması. Kendimi mutlu ederken sizleri de mutlu etmek istedim. Yorumlarınızla yanımda olursanız sevinirim.
Keyifli okumalar ♥
〽〽〽
Magnus, zihnini biraz zorladığında ortaya çıkan isimle istemsiz bir şekilde gülümsedi.
"Luis."
"Evet. Sizi yeniden burada görmek çok güzel, ama babanızı bekletmemeliyiz."
Magnus sıkkın bir nefes alırken, başını hafifçe önüne eğdi.
"Biliyorum. Gidelim."
"Beni takip edin, Bay Bane."
〽〽〽
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Luis'in yürümeye başlamasıyla onu takip eden Magnus, her adımda daha da tedirgin olduğunu hissediyordu. Adamın anılarında uyandırdığı huzurlu bir kaç saniye, babasının varlığı ile çoktan kaybolmuştu. Endişeli adımlarının arasında ellerini birbirine sürterken, kendini yaramazlık yaparken yakalanmış küçük bir çocuk gibi düşündü. Aslında, belki de tam olarak buydu.
Geçmişinde, anılarında yer alan kişiden bambaşka birine dönüşmüştü. Önce hafızasının olmamasından doğan masumiyeti ve sonrasında o masumiyeti kaybeden adam olsa da, yansımasında yatan şeytana benzediğini düşünmüyordu. İçten içe öyle biri olmakta istemiyordu. Yine de babası söz konusuyken, ona karşı çıkmayı başarabileceği konusunda kesinlikle emin değildi.
İstekleri, tehditleri ve buraya gelişi arasında o kadar kısa bir zaman dilimi vardı ki, Asmodeus Bane istemiş ve her şey o anda meydana gelmişti. İtiraz yoktu. Gecikme yoktu. Hiçbir şey yoktu.
"Efendim."
"İyi misiniz?"
"Bay Bane?"
Kulağına ulaşan seslerle başını kaldıran Magnus, bir an için boşluğa düşmüş gibi oldu. Bu yerin tanıdıklık hissinden öte, zihninde canlandırdığı görüntülerin altında eziliyordu. Nefesindeki kontrolsüzlük artarken, kolunun kavranması ile dik durmaya çalıştı. Duvardan destek alırken, Luis'in endişeli yüzüne bakıyordu.
