Dünyanın bir haber olduğu büyük bir projenin merkezinde bulunan, masum bir denek.
Hiçbir suçları yokken, ceza çekmek zorunda kalan iki ajan.
Alec ve Jace başlarına nasıl bir bela geleceğinden habersiz görevlerinini sonunda, tahmin edemeyecekleri bü...
Yaptığım eşek şakası için tekrar üzgünüm. Hikayem konusunda kafamda bir yığın kaos olsa da, hiç biri öyle bir sona gitmemizi sağlamayacak. Yine de sakin bölümlerimize bir süre ara verdiğimizi söylemek istiyorum. Magnus artık kendine bir şekilde gelmek zorunda. Aynı zamanda kabusların sebeplerini de öğrenmeliyiz. Bu bölüm bazı şeylerin başlangıcı olacak. Umarım kızgınlığınız biraz olsun geçmiştir ve hikayemize kaldığımız yerden devam edebiliriz.
MALECQX Bu bölüm için sana ayrıca teşekkür ederim tatlım ♥
QueenMrsDarling Bıkmadan saat başı bölüm isteyen vicdansız :P
〽〽〽
"Alec..."
Sarsıntısı giderek şiddetlenirken, Alec'in tepkisizliği Magnus'un korkusunu daha da arttırdı. Bedenini yan çevirdiğinde, göğsüne dokunduğunda hissettiği ıslaklıkla dondu. Zifiri karanlıkta bir şey görmesi imkansızdı. Yutkunarak ayağa kalkan Magnus hızla hareketlerle ışığı yaktığında önce ışık düğmesine bulaşan kanı gördü. Arkasını döndüğünde ise Alec'in kan kaplı bedeniyle olduğu yere diz çöktü.
〽〽〽
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Magnus, başını elleri arasına alırken burnuna dolan keskin kan kokusuyla oturduğu yerde sallanmaya başladı. Çılgınlığın son evresini yaşıyor gibiydi. Bu gidişle aklını kaçıracaktı.
"Bu gerçek değil. Bu gerçek değil."
Tüm bedeni titrerken histeri krizinin eşiğindeydi. Gözlerinin içi yanmaya başlarken, çaresizce ağlıyordu. Sürekli tekrar ettiği kelimeler bir yana kaybolmayan kan kokusu yüzünden, korkusu katlanarak büyüyordu. Tüm olanların gerçekten yaşanmış olma ihtimaliyle çığlık atan, Magnus, yalvarmaya başladı. Ellerini şakaklarına yerleştirirken uyguladığı baskı canını yakıyor olsa da umursamadı.
"Lütfen... Lütfen... Uyan... Sen bir şey yapmadın. Bu sadece kabus... Sadece kabus... Hepsi bu... Alec, iyi... Alec, güvende... Onu seviyorsun. Ona asla zarar vermezsin... Lütfen.. Lütfen... Gerçek değil..."
Başını dizlerine dayadığında titremeleri devam eden Magnus, kapanmaya başlayan benliğine çok geçmeden yenik düştüğünde, gözlerini yumdu. Uykuya dalarken bile düşündüğü tek şey her şeyin bir kabus olmasından ibaretti. Kabusunda uyuyacak, gerçeklikte uyanacak ve sevdiği adama sıkıca sarılacaktı. Planı ve yapmak istediği yegane şey buydu.
