Dünyanın bir haber olduğu büyük bir projenin merkezinde bulunan, masum bir denek.
Hiçbir suçları yokken, ceza çekmek zorunda kalan iki ajan.
Alec ve Jace başlarına nasıl bir bela geleceğinden habersiz görevlerinini sonunda, tahmin edemeyecekleri bü...
malecokur Bebek delisi bu bölüm sana gelsin ♥ (Namı değer bebekçi :D)
Başlangıç resmi içinde teşekkürler.
〽 〽 〽
Magnus, Alec'in düzenli nefes seslerini dinlerken ona biraz daha sokuldu.Üşümemeleri için çarşafla örtünmelerini sağlarken, başını Alec'in çıplak göğsüne yerleştirdi. Burnuna dolan koku gülümsemesine sebep olurken, gözlerini yumdu. Alışveriş merkezinde olanlar, onu gerçek anlamda yormuştu. Bu yüzden de kapattığı gözleriyle çok geçmeden uykuya teslim oldu.
〽 〽〽
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Alec, burnuna dolan harika kokuyla gözlerini aralarken, çok geçmeden gözlerini tekrar yumdu. Üstünün çıplak olduğunu bilmesine rağmen terlediğini hissederek, hareket etmeyi denedi. Ama bedenini sıkıca saran şey, her ne ise gitmesine bir türlü izin vermiyordu. Uyku sersemi bir halde başını eğen Alec, bedenine sıkıca sarılan kolları gördü.
Zihni hala uyku ile uyanıklık arasında olduğundan, kendini aslında iyi hissediyor olsa da kabusların taze anıları benliğini ele geçirdi. Bunun getirisi korkuların gün yüzüne çıkması oldu. Özellikle, kabuslarındaki adamın kendisine dokunduğu düşüncesi zihnine yer ettiğinde, bedenini saran kollardan, onları iterek uzaklaştı.
Duyguları yüzünden nefesi sıklaşan Alec, başını çevirdiğinde görmeyi beklediği şeytanın yerinde, masum bir melek gördü.
Magnus, yüzünde mutluluk dolu ifadesiyle, az önce Alec'in bulunduğu yere yanaşarak kollarını boşluğa doladı. Alec, gördüğü görüntü karşısında gülümserken, dün gece olanları hatırlamaya başladı. Magnus'un kıskançlığıyla yaptıkları, sevgisiyle dokunuşu ve masum aşk itirafı...
Alec, hala o kelimeleri sadece minnet ya da garip bir takıntı olarak görüyordu. Hastaneden bu yana öylesine içli dışlı olmuşlardı ki, adamın duygularını yanlış anlaması normaldi. Yine de bunu Magnus'a kabul ettirmeyi başaramamıştı. Tabi birde artık o bebeksi kişiliğinin yok olması vardı. Öğrendikleriyle zihnen büyümüştü. Duyguları bir bebek masumiyetinde olsa da, dokunuşları bir erkeğin hissettirmesi gerektiği gibiydi.
Alec, bu düşüncelerle farkında bile olmadan Magnus'un saçlarını okşamaya başladı. Saç spreyleri yüzünden, eline pütürlü bir tabaka gelse de bunu umursamadı. Ona dokunmaktan hoşlanıyordu. Çok geçmeden de eli yavaşça, adamın yanağına indi. Göz çevresindeki boyalar, gece uykusunun etkisiyle akarken, bunun Magnus'u korkunç göstermesi gerekirdi. Alec'e ise gördüğü yüz fazlasıyla şirin görünüyordu.
