Dünyanın bir haber olduğu büyük bir projenin merkezinde bulunan, masum bir denek.
Hiçbir suçları yokken, ceza çekmek zorunda kalan iki ajan.
Alec ve Jace başlarına nasıl bir bela geleceğinden habersiz görevlerinini sonunda, tahmin edemeyecekleri bü...
Seginus Söz verdiğim gibi bebek gerçi bu bölüme epey bir süre gelemezsin ♥ Ama olsun
Yorumlarınızı bekliyorum canlar ♥
〽〽〽
Güvende değildi.
Asla da olmayacaktı.
Olanları hala tam anlamıyla çözmüş değilse de, kimle karşı karşıya olduğunu artık biliyordu. Onu kimse koruyamazdı. Alec bile güvende değildi. Buradan gitmeliydi. Tek sorun bunu nasıl yapacağını bilmiyor oluşuydu.
〽〽〽
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Alec, yapabildiği en hızlı şekilde odadan çıkmış olsa da, koridora attığı ilk adımda tüm vücut fonksiyonlarını kaybetmiş gibi hissediyordu. Bir anda tamamen hareketsiz kaldığında, kalbinde açılan yaranın derin acısını hissediyordu. Ağlaması ise an meselesiydi.
Ne yapacağını bilmiyordu.
Hiç bir şey düşünemiyordu.
Zihni tıpkı havası alınmış bir balona benziyordu. Düşünceleri oluşuyor olsa da, her biri buldukları delikten sızarak havaya karışıyordu. Neredeyse göz yaşları, gözlerinden firar etmek üzereyken adım sesleriyle, kendini durdurdu. Bu anı yaşamak istemiyordu. Zayıf görünmek istemiyordu.
"Alec?"
Jace'in adımlarının ardından gelen sesiyle derin bir nefes alan Alec, yanan gözlerine karşı çıkarak, göz yaşlarını durdurdu. Kontrollü davranması gerekiyordu. Aşk acısını ilk kez yaşayacak olsa da, nasıl biri olduğunu unutmamalıydı. Kalp ağrısı onun sorunuydu, hala bitirilmesi gereken bir görev vardı. Ne olursa olsun ajan kimliğinde kalmalıydı. En azından şu an yapmaya çalıştığı şey buydu.
"İyi misin, Alec? Magnus, nasıl oldu? Clary, yanınıza gelmeyi düşündü ama, onun öncesinde ben sizi kontrol etmek istedim."
"Magnus... İyi. Bir sorun yok, biz göreve dönelim."
Konuşmasını hayata geçirmek istercesine, yürümeye başlayan Alec oturma odasından içeriye girdi. Clary, söylenildiği gibi endişe dolu görünüyordu. Ama onu ilk etapta görmezden gelirken Jace'in, yanlarına gelmesini bekledi. Toplu bir açıklama yapmak, tek tek konuşmaktan daha iyi olacaktı.
"Clary, bilgin olsun Magnus, iyi durumda. İstersen onunla konuşmaya gidebilirsin. Bizimse bir an önce araştırma yapmamız da gerekiyor. Bu yüzden de Jace, ekibi toparlama işi sende olacak. Izzy, Simon, Underhill, şu an hazırda kim varsa buraya gelmeli."
Jace, Alec'i anlamış olsa da, konuşmalarından ziyade davranışlarına takıldı. Bir şeyler ona fazlasıyla yanlış geliyordu.
"Tamam. İşe dönük bu halinden memnun olsam da, sen hiç iyi görünmüyorsun. Bir şey olduysa anlatman gerekiyor. Bu halinle ilk kez karşılaşmıyorum, Alec."
