Dünyanın bir haber olduğu büyük bir projenin merkezinde bulunan, masum bir denek.
Hiçbir suçları yokken, ceza çekmek zorunda kalan iki ajan.
Alec ve Jace başlarına nasıl bir bela geleceğinden habersiz görevlerinini sonunda, tahmin edemeyecekleri bü...
Sanırım ilk kez bebeğim için bu kadar ara verdim. Ama kendimi Willnus gazisi gibi hissediyorum. Unutmadan bölüme başlamadan kemerlerinizi bağlayın
♥ Fena düşeceksiniz.
〽〽〽
O andan itibaren birbirlerinin gözlerinin içine bakarak hareketlerini sürdürdüklerinde, ikisininde nefesi giderek daha da hızlandı. Sona yaklaşırken, dudaklarını birleştirdiklerinde, tatminlik anını birbirlerinin soluklarında yaşadılar.
"Seni seviyorum, Alec."
"Seni seviyorum, Magnus."
〽〽〽
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabahın erken saatlerinde Alec, alışkın olduğu manzarayı görmek için gülümseyerek gözlerini aralasa da, yatağın boş olan kısmını fark ederek sıkkın bir nefes aldı. Yüzü sık sık kullanmaya başladığı gülümsemeyi hızla terk ederken, çoktan asılan bir ifadeyle kala kalmıştı. Can sıkıntısıyla yataktan kalkan Alec, dün gece sandalyenin üzerine fırlattığı tişörtünü giyerek, banyoya doğru yürüdü. Kendini hiç rahat hissetmiyordu. Üstelik banyoda boştu. Zaten çok geçmeden de Magnus'u görememenin yarattığı sinir harbiyle odadan çıktı.
Koridora vardığında duyduğu sesler, adımlarını mutfağa yönlendirirken, gözünü açtığı andan beri görmeye çalıştığı adamı sonunda buldu. Magnus, dikkatli bir şekilde önündeki tava ile ilgilenirken ara arada, tezgahta bulunan açık kitaba göz gezdiriyordu. Alec, bu açıdan onun iki gün önce Underhill tarafından getirilen yemek kitabı olduğunu görerek, derin bir soluk verdi.
Siniri devam eden Alec, Magnus'u azarlamak ve yatakta yalnız bırakılmanın acısını ondan çıkartmak istiyordu. Ama bu görüntü her şeye rağmen garip bir şekilde sakinleşmesini de sağlıyordu. Magnus, yan tarafta bulunan baharatlara ulaştığında, tavadaki yemeğe eklemeler yaptı. Alec'in ise bakışları dans eder bir şekilde hareket eden biçimli poposuna odaklanmış durumdaydı.
İlk sevişmelerinin ardından neredeyse dört koca gün geçmişti. Magnus'un tamamen iyileştiğinden emin olan Alec'in yüzünde şeytani bir gülümseme peyda olurken, sessizce önündeki manzarayı izlemeyi sürdürdü. Burnuna gelen kokulara bakılırsa onu güzel bir omlet bekliyordu.
Magnus, ocağın altını kapatırken, dolaptan çıkardığı tabaklara omleti bölüştürdü. Ardından da tavayı kenara koydu. Masayı hazırlamak için arkasına döndüğü anda ise beklemediği Alec'in varlığı karşısında, korkuyla yerinden sıçradı.
"Alec..."
"Magnus."
"Ben... Birazdan seni uyandırmaya gelecektim. Underhil'in kitapta, kahvaltı için işaretlediği kısımları incelerken, sana omlet hazırlamak istedim."
