Dünyanın bir haber olduğu büyük bir projenin merkezinde bulunan, masum bir denek.
Hiçbir suçları yokken, ceza çekmek zorunda kalan iki ajan.
Alec ve Jace başlarına nasıl bir bela geleceğinden habersiz görevlerinini sonunda, tahmin edemeyecekleri bü...
Magnus ne olduğunu anlamadan göğsüne yerleşen adama, tepki veremezken bir süre sonra hareketsiz kalmayı tercih etti. Alec, başını boynuna daha fazla gömerek derin nefesler aldığında, kısa sürede uykusuna geri dönmüştü. Kolları, Alec'in bedenine dolanan Magnus derin bir soluk verdi. Bu yakınlaşmalara bir şekilde alışacaktı. Sarılmak sadece bir başlangıçtı.
〽〽〽
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zifiri karanlığın ortasında gözlerini aralayan Magnus, garip hissederken nerede olduğunu sorgulamaya başladı. Ama aklına verebileceği herhangi bir cevap gelmiyordu. Bir kaç adım atarak ilerlediğinde, pencerelerden bulunduğu noktaya dolan ışıkla yönünü bulmaya çalıştı. Sokak lambalarından yansıyan beyaz ışık nispeten de olsa, bir kaç saniye öncesinin aksine bulunduğu yeri görünür kılıyordu. Adımları kontrolsüz bir şekilde harekete geçtiğinde, ışık düğmesinin yerini ezberinde gibi kısa sürede buldu.Aydınlanan oda yüzünden, gözlerini kırpıştıran Magnus ışığa alışmak için biraz bekledi.
Bulunduğu yer ofis için oluşturulan alanlara benziyordu. Odanın dört bir yanına konumlandırılmış çalışma masaları ve her birinin üzerinde bilgisayar yer alıyordu. İçlerinden diğerlerine göre daha düzenli görünen masaya bakışları takılan Magnus, oraya doğru istemsizce yürüdü.
Sandalyeyi çekerek oturduğunda, üst üste dizili olan dosyalar gözüne takılan ilk şey oldu. Hala tam olarak nerede olduğunu çözemiyor olsa da, burasının fazlasıyla tanıdık gelmesine de engel olamıyordu. Dosyalardaki yazılara göz atarken, belirli tarihlere göre etiketlenmiş test sonuçlarını gördü. Adını bilmediği isimleri telaffuz ederken, gözünün önüne belli belirsiz görüntüler geliyordu.
Ne olduğunu anlamak için görüntülere odaklanmaya çalıştığında ise, kulaklarına dolan narin sese dikkat kesildi. Bunu nasıl açıklaması gerektiğini bilmiyordu. Ama duygularına da engel olamıyordu. Duyduğu ses onu sakinleştirirken, hissettiği tek duygunun mutluluk olmasını sağlıyordu.
"Magnus."
Sesin sahibinin kendisinde yarattığı garip heyecanla ayağa kalkan Magnus, o kişiyi görmek için bekledi. Avuç içlerinde, sesin sahibine dokunma ihtiyacı duyuyordu. Bu ise gerçekten akıl almaz geliyordu.
"Magnus."
Giderek daha da yakından gelen sesle gülümseyen Magnus, aniden önünde değişen görüntüyle dondu. Tüm enerjisinin, iyi hislerinin bedeninden çekildiğini hissederken ortaya çıkan cesetlere bakmaya başladı. Az önce bulunduğu odanın aksine ameliyathaneye benzeyen bir yerde bulunuyordu.
