Kulağımda çınlama gibi bir sesle gözleri mi açtım. Gördüğüm ilk şey tavandı, gözlerimi etrafta gezdirince bir hastane odasında olduğumu anladım ve çınlamanın kaynağı kalp atışımı gösteren makineden geliyordu.
Ne olduğunu hatırlamaya başladığımda elimi hemen karnıma koydum, oradaydı ve şişmişti, Klaus'un ona zarar vermediğine sevinsemde sonrasından ne olacağına dair endişelerim vardı.
"Güzel annemiz uyanmış"
Rosa, kapının önünde elleri göğsüne bağlı bir şekilde gülümseyerek bana bakıyordu.
"Rosa"
"Nasıl hissediyorsun?"
"Yorgun gibi"
Elime bağlı olan serumu oynatıp yanıma oturdu, elini karnıma doğru uzattığında ondan önce içgüdüsel bir koruma şekline büründüm.
"Nerina, merak etme ben ona asla zarar vermem"
Onu kırdığım için pişmanım ama benim dışımda ona herkes zarar vermek istiyor gibi hissediyordum.
"Özür dilerim Rosa, sadece Klaus'un onun hakkında söyledikleri..."
"Evet o durum, Klaus hala onun seni öldüreceğine inanıyor ama bence zor da olsa ikinizde hayatta kalabilirsiniz"
Bebeğimin beni öldürmesi söz konusu bile değildi, doğumda ölen tek kadında ben olmayacağıma göre bunda onun suçu yoktu.
"Bu nasıl mümkün oldu?"
"Bugüne kadar kimse böyle bir şey yaşamadı babam bunun hakkında biraz araştırma yapınca erkeklerin çok çok nadirde olsa baba olma şanslarını olduğunu öğrendi"
"Rosa bugüne kadar vampirler ve insanlar hiç mi birlikte olmadılar eminim ki gözden kaçmış bir çocuk vardır"
"İnan bana yoklar. Ayrıca vampirler ve insanlar kolay kolay yakınlaşmazlar ve yakınlaştıklarında insan olanın ölümü ile sonuçlanır yani eğer kadın hamile kalmışsa bile bunu öğrenmeden ölmüş olur ya da vampire dönüşürler ve bu durumda anne karnı bebek için uygun şekilde kan ğretmediği için bebek yine ölür ama kimse bunu bilmez "
" Klaus nerde? "
" Bahçede hala araştırma yapıyorlar "
" Ne zamandır burdayım, çok hızlı büyümüş "
Kalkmak için yardım ettiğinde her yerim ağrıyordu zorda olsa kalkmayı başarmıştım o an karnım gerçekten de en az 6 aylık gibiydi.
" 25 gün olmuştu bugün"
"Ne!"
"Vücudunda kan kalmamıştı ve kabul edeceğin bir kan bulmak çok zor oldu"
"Kanamam mı oldu? Bebek iyi mi?"
"O gayet sağlıklı, minik kalp atışınının giderek güçlendiğini duyabiliyorum. Sadece o sonuçta yarı vampir ve kan ile besleniyor bu durumda en yakın kan kaynağı..."
"Benim"
"Evet"
"Klaus'u görmem lazım"
Bana destek olarak aşağı kata indik. Herkes bir şeyle uğraşıyordu beni ilk görüp yanıma gelen Emmet olmuştu.
"Giderek kilo alıyorsun sevgili kardeşim"
Ben ona gülümserken Klaus'un hırlaması ile herkes dışarı çıkmıştı.
"Onları kaçırmayı başardın"
"Seninde kaçman gerekiyordu"
Elindeki kitapla ilgili notlar alıyordu, bana bakmamak için özel çaba sarfettiğini anlayabiliyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ECNADEYN
ФэнтезиGeçmiş ve gelecek, aralarında bulunan zamanın kayıp insanları, kaybolan hayatlar, kaybolmak istenilen hayatlar, sessiz fırtınalar, öldüresiye nefret, nefretten doğan aşk, yüz yılları hiçe saydıran saniyeler, yıkılan imparatorluğun sebebi olan ve yen...