ECNADEYN

Adımlarını Dikkatli At

Aşağı indiğimde Stan onlara her şeyi anlatmıştı ve bir şekilde casusu göndermişlerdi.

"Nerina sen emin misin?"

"Casus konusunda mı? Evet"

"O halde neden bekliyoruz?"

"Çünkü onu öldürdüğünüzde yenisi gelecek, Yeniden ve yeniden. Bırakalım işine yaramayacak şeyleri öğrensin asıl amacı dövmeyi öğrenmek, bunun için önlem alırsınız diye düşünüyorum"

"Orasını biz hallederiz Nerina, şimdi diğer meclislerin temsilcileri ile tanış" annem masanın diğer tarafında benim görmezden geldiğim kısmı gösterip isimlerini söylemeye başladı. Toplamda 16 cadı meclisi vardı ve biri hariç hepsi Klaus'a dair nefretlerini bakışlarıyla bile gösteriyorlar. Diğer meclis ise Silaas'a aitti. Bu yüzden Klaus'a olan öfkelerini bana olan öfkeleri geçmişti.

"Biat etmek için burdalar. Nerina eğer kabul edersen..."

Stan onların faydalarını anlatırken ben bunu Klaus'a sormam gerektiğini düşünüyorum. Çünkü hepsi çok mutlu oluyordu hatta masada yüzü düşen kişiler ben ve Wilson.

"Ayin ne zaman yapılacak?"

"Yakın zamanda" annem geçiştirmek için söyleyip konuyu kapattı. "Ne dersin Nerina?"

"Biat etme işini ertelemeniz lazım." çıkan uğultuları susturmak için yumruğumu sıktım. Bunu vampir yanımın çıkan sesleri çok yüksek duyurmasından dolayı yaşadığım öfkeydi. Ama hepsine etki edecek kadar büyü yapmam onları şaşırtmıştı. "Başka zaman. Şimdi sizin gitmeniz ve casusun gelmesi lazım. Birkaç saat sonra rapor vermesi gerekiyor"

Konuşma yetilerini geri verip yanlarından ayrılarak kahve içmek için mutfağa geçtim.

"Nerina, sen hala bir şey yemedin mi?"

"İstemiyorum. Yaraların..."

"Büyü kullanmak istemedim bu arada benim hayatımı kurtardın. Gözüm kapanmadan önce kalbime el uzattığını hatırlıyorum ve orda beni yalnız bırakmadığını." kalbini sökmeye çalışıyordum ama neyse.

"Teşekküre gerek yok" peşimden bahçeye çıktığında Klaus'un beni izlemesi için koyduğu adamının yakınlarda olduğunu biliyordum. Bu yüzden aramıza koyabildiğim tüm mesafeyi koymaya çalıştım.

"Bu arada şu affettirme işini unutmadım normalde bugün yapacaktım ama sen daha yeni kendine geldin o yüzden yarın tüm işlerini iptal et. Sadece bir kaç saat biriyle görüşmemiz gerekiyor. Diğer süprizin ise seni burda bekleyecek"

"Bu aralar kötü bir sürprize ihtiyacım yok" gülümseyerek ayağa kalktığında nihayet gideceği sevinmiştim.

"Ama sağlam bir içkiye ihtiyacın var." tabi tüm olanlar yetmezmiş gibi üstüne bir de seninle içiyim de Klaus hepten delirsin.

"Belki başka zaman ama şuan olmaz" gülümsemesi yüzünde solduğunda hızla yerine döndü.

"Peki, ne zaman dışarı çıkarız?"

"Ne?"

"Nerina bu eve geldiğinden beri annen ve diğerlerinin dışında yüz görmedin. Açıkçası onlarında muhabeti sarmıyor"

"Aslında buraya gelmeden önce... Yani Klaus ile birlikteykende pek fazla yüz görmüyordum hatta 8 yılda görmediğim kadar insanı bugün burda gördüm."

"Harika, desene o zamanları özlemeyeceksin merak etme gidilecek çok güzel yerler biliyorum."

"Olabilir" onun gitmeyeceğini anlayınca ben ayağa kalktım. "Sana bir şey sormak istiyorum"