Benimle Buluş

33 3 0
                                    

Hızla yanına gittim. Burdan uzaklaşmamız lazımdı.

"Diana gitmemiz lazım!" çekiştirerek karşı caddeye geçip arabaya bindik. Orda beni oyalamaya çalışırken üstümü aradığını farketmiştim, belgeleri alıp almadığımıkonyrol etmişti.

"O adam kimdi?"

"Çalışanlardan biri, tanımıyorum"

"Neden sana sarılıyordu?!" dışardan öyle mi görünüyordu yani?

"Daha önemlisi sen orda ne arıyordun?!"

"Klaus gelip seni kontrol etmemi istemişti, o zaman anlamamıştım ama.."

"Neden bahsediyorsun sen?"

"Neden bu işe gelmek için bu kadar ısrarcı olduğunu anladım"

"Nedenmiş?" ani frenle durduğum için kasılmıştım.

"Sadakatsizliği bende yaşadım Nerina, o korkunun yarattı kalp atışını her yerde tanırım"

"Kendini tanıman güzel bir şey"

"Ben senden bahsediyorum"

"Sence ben Klaus'u aldatıyor muyum yani?"

"Açıkça"

"Sadece sarılmaydı hatta neden yaptığını bildiğim için sarılma bile değildi"

"Neydi o zaman? Neden o kadar panikteydin?!"

"Sana bunu açıklamak gibi görevim yok"

"Ama oğluma var, değil mi?"

Tabiki de ona söyleyecekti. Keşke bu olayları anlatabilseydim. Fakat şu an daha büyük sorunum vardı aslında onlardan biriydi. Annem bu işe nasıl bulaşmıştı?

"Bilmediğin şeylere karışma Diana"

Direksiyona el attığında yoldan çıkmıştık. Onun aslında Diana olmama ihtimali beni korkuturken ormana girişte frene bastım.

"Takip ediliyorduk"

"Sen de bunu bana söylemek yerine kaza yaptırmaya mı çalıştın?!"

"Sana güvenmiyorum, aşığın olmadığını nerden bileyim?"

"Dalga mı geçiyorsun! Tanrı aşkına" arabadan inip nefesimi düzenledim. "Aşığım falan yok Diana, merak ettiğin şey buysa eğer"

"O zaman neler döndüğünü anlatmalısın çünkü her ne yapıyorsan kontrolü kaybediyorsun ve haberin olsun bu işin sonu benim oğluma acı verirse seni öldürmekten çekinmem"

"Sadece beni rahat bırak lütfen"

Arabaya binip onu beklemeden eve geçtim. Alexandre ile konuşup bildiklerimi söyleyip bu konuyu kapatmak istiyorum. Mesajla her şeyi anlattıktan ilaçları içtim. Diana'dan önce benim Klaus'a ulaşmam gerekiyordu ama her zamanki gibi telefona bakmamakta ısrarcıydı.

Zil sesiyle aşağı indim gelen annemdi ama ona nasıl davranmam gerekiyordu?

"İçeri girebilir miyim?" kapıdan içeri geçtim.

"Bugün olanlardan haberin var mı?"

"Evet ordakileri biraz korkutmuşsun"

"Lafı uzatma anne, o belgelerin sende ne işi vardı?!"

"Pekala, o belgeler bendeydi çünkü başkalarının eline geçmesini istemedim"

"Saçmalık! Ne amaçla çıkarttın onları ve ne diye sakladın?!"

ECNADEYNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin