ECNADEYN

Çok

"Ayrılmak mı istiyorsun?"

"Evet bence çok bile durdum!"

"Evet bende öyle"

Kendimi elinin altında çırpınırken bulmuştum.

"3 dakika belki 15 de olabilir sonrasında ayrılmış olacağız"

"Klaus!"

"Kes sesini"

Göğsüme daha sert bastırdığında yine ses gelmişti ve artık kalbime kemiğim batıyordu.

"Baba!"

Nim'in çığlığı ile sanki ses dalgaları tüm vücudumda titremişti.

Klaus elini çektiğinde aldığım her nefes boğazımı yakıyordu.

"Nim"

"Anne"

"Odana git tatlım"

Klaus ona doğru hamle yaptığında hızla ayağa kalkıp onu arkama aldım. Bu hareketimden korkmuştu ve ağlamamak için içini çekiyordu.

"Anne korkuyorum"

"Nim senin korkmana gerek yok ve lütfen buraya gel"

Klaus cevap alamayınca elini uzattı ama Nim vampir hızıyla yuları kaçmıştı.

"Uzun bir süre bizden uzak dur Niklaus!"

"Eğer çocuklarımı bana karşı kullanmaya kalkarsan seni öldürürüm"

Bunu o kadar sakin ve normal gibi söylemiştiki yapacağından emindim. Bir şey demeden yukarı odaya çıktım Nim, uyanmış ve etrafa korkarak bakan kardeşlerini sakinleştirmeye çalışıyordu.

Yanına geçip onu kucağıma aldım.

"Her şey yolunda meleğim korkmana gerek yok"

"Anne babam neden seni incitti?"

"Baban beni incitmedi hayatım sadece yardım ediyordu."

"Canın yanıyordu ama."

"Evet babanda bu yüzden yardım ediyordu zaten sen merak etme ben iyiyim şimdi sen ve kardeşlerin uyumalısınız"

"Seninle uyuyabilir miyim?"

"Tabiki uyuyabilirsin"

Nim uyuduğunda Klaus çıkıp gitmişti. Bende kızımı uyandırmadan banyoya gidip yaralarıma baktım. Hani vampirler hızlı iyileşirdi? İnsanken daha hızlı iyileşiyordu.

Canımın acısı geçtiğinde içimdeki öfke yine kabarmıştı. Çocukların acil ihtiyaçlarını çanyata yerleştirip ikizleri ana kucağına koydum.

"Nim tatlım uyan hadi gitmeliyiz"

Nim sıçrayarak uyanmıştı. Henüz uykusunu atmadığı için dediğim her şeyi sorgusuz yapıyordu.

"Nim beni iyi dinle evden çıktığımız zaman koşmamız gerekebilir sesleri dinle"

"Neden gidiyoruz?"

"Sadece uzaklaşmamız lazım"

Kafasını salladığında elinden tutup dışarı çıktım. Ana caddeye ulaşmak için ormanın içinden gitmeliydik ama sonrasında nereye gidebilirdim?

"Anne yoruldum"

"Nim biraz daha yürümemiz lazım hem sen yarı vampirsin"

"Sesleri dinlemekten yoruldum"

"Pekala ben dinlerim sen sadece yürü"

Elimi bıraktığında geri almak için döndüm.

"Nim elimi bırakma bu tek kural!"