ECNADEYN

Kaç

Herkes, vicdanını susturmak için iyi bir hikâye bulmak zorundadır. Evet bunun kadar doğru olan çok az söz var. Ama bu bile aslında yalanları doğru göstermek için söylenmiş başka bir yalan.

Kimi dinlersek kendisini haklı çıkaracak bir hikayesi mutlaka olur hatta bazen yan karakter biz olduğunuzda bile ona inanırız.

Klaus ona dinlersem yine kendisini haklı çıkaracaktı gördüklerimden sonra nasıl yapacağını bilmiyorum ama yapacaktı bu yüzden en yakınımdaki odaya kendimi kapatmak yapabileceğim en doğru savunma olmuştu.

Burdan çıkmalıyım ama nasıl? Çıkmalıyım çünkü Klaus burda fazla durmayacağımı biliyordu ben de kendi başıma çıkmaya çalışırsam beni durduracağını biliyordum.

Bana yardım edebilecek kişiler onun ailesiydi ve ona karşı çıkacaklarını sanmıyorum. Ama biri vardı. Numarasını almak için Rosa'ya acil olarak mesaj atmıştım ve hemen dönmüştü sebebini sormayı sonradan aklı ettiği için cevap vermek yerine ona mesaj attım. Umarım yanlış kişiye güvenmiyorumdur.

"Nerina, dışarı çık ve anlatmama izin ver."

"Ne söylemek istiyorsan kendine sakla"

"Burdan da söyleyebilirim ama dinlediğinden emin olmak istiyorum"

Klaus hala konuşurken bende onun gelmesini bekliyordum.

"Beni öpen oydu ve onu bir daha görmeyeceksin söz veriyorum sadece.... "

Onun susmasının sebebi her yeri kanlı şekilde odanın camından bana bakan Halbert'tı. Ona güvenmemem gerekiyordu ama şuan Klaus'a karşı gelip beni burdan çıkaracak tek kişi oydu.

"Nerina hayatın için bana amcamın orda olmadığını söyle"

Kapı ve cam arasında kalmıştım. Halbert onaylar gibi başını salladığında pencereyi açtım.

"Nerina kapının arkasından kızımı çek ve sakın bir hata yapma!"

Ses tonunun karanlığı beni ürkütmüştü ve tam vazgeçecekken Halbert beni kucağına alıp koşmaya başlamıştı bile. Evden duyduğum ilk ses kapının kırılma sesiydi hemen arkasından bağırmalar.

Neredeyse 1 saat koştuktan sonra Nim rahatsız olmuştu ve durmuştuk.

"Tamam tatlım geçti."
"Halbert, ben... çok teşekkür ederim başka kimden yardım isteyebilirdim bilmiyordum"

"İstediğin zaman yardıma gelirim ama ne oldu?"

Aldatıldığımı söylemek gururuma dokunmazdı ama sevdiğim biri özellikle kocam tarafından aldatıldığımı söylemek, bunu kendi sesimle duymak canımı daha çok acıtacağı için susmayı tercih ettim.

"Pekala söylemek zorunda değilsin"

"Senden çok şey istediğimin farkındayım ama beni Klaus'un bulamayacağı yere bırakır mısın?"

Cümlemi zar zor bitirebilmiştim çünkü ordmandna gelen sesler onun peşinizde olduğunu açıkça ifade ediyordu ve o yaklaştıkça Nim ya ağlıyor ya da baba diye bağırıyordu.

" Benden saklanamayacağınızı biliyor olmalıydınız! "

Sesş o kadar yakından gelmiştiki ben sıçramaktan ve etrafıma bakmaktan kendimi alamamıştım.
Halbert sayesinde yine koşmaya başlamıştık ama onun yakınımızda olduğunu hissedebiliyordum.

Sert bir şekilde yere düştüğümde kızımın durumuna bakmak için hemen toparlandım, Nim ağlayarak yerde oturuyordu hızla kucağıma alırken üzerime gelen gölge çok az bir farkla karşıya fırlatılmıştı.