Rena (GirlxGirl)

55: Düzen 10 ⚔️

Gençler bu elimdeki son bölüm.... maalesef..... bir sonrakini ne zaman yazarım bilmiyorum önce Sarsılmaz'ı yazmaya çalışcam ama nolur darlamayın :(( Bir de aranızda among us oynayan ve discord kullanan varsa mesajla iletişime geçebilir adam arıyoruz jhsdfklsdfsd

>>>>>>>>>>>><

Ne demek büyü güçleri ile saldırmışlar? Muhtemelen tahmin ettiğim belirsiz üçüncü gruptu ama bu kadar erken olacağını hesaplamamıştım. Kaldı ki bizi nereden biliyorlardı ya da nerede olduğumuzu nereden öğrenmişlerdi?

Jetten iner inmez arabaya atlayarak hızla haritada kontrol ettiğim yerlerine doğru sürdüm. Bir evin önüne gelmiştik, hepsi buradaydı. Sanırım Azra'nın işiydi, o sırada hızlı düşünüp Düzen'den bir ev ayarlamasını istemiş olmalıydı. Yanımızda varlığı fazla göze batmadığından üstünde durmamıştım ama bu kadın bu yaşında komutan olacak kadar yetenekliydi.

Ethan benden önce koşup kapıya vurmaya başladı. Bir yandan da "Amy." Diyerek avazı çıktığı kadar bağırıyordu. Kapı açıldığında Amy Ethan'ın kucağına atlayarak ona sarıldı.

Hepimiz içeri girdiğimizde gözümle herkesi yokladım. Yara almamış gibilerdi.

"Neler oldu?" diye sordum sabırsızlığımı belli edercesine.

"Boşluk büyüm tehlikeli bir durum olduğu zaman kendi kendine aktifleşip bana gelecekten kesitler gösteriyor. Saldırıya uğradığımızı görür görmez herkesi toplayıp evden çıktım. Yine de yolda iki tanesine rastladık. Güçlülerdi, bir şekilde onları etkisiz hale getirdik. Azra'nın yardımıyla da buraya geldik."

"Daha önce bir yerlerde gördüğünüz yüzler mi?"

"Hayır, hiç görmedik ama Rena dilinden anlıyorlardı."

"Nasıl davranıyorlardı?" Birbirlerine baktılar. Azra'nın gözlem yeteneğinin yüksek olabileceğini düşündüğümden ona bakarak tekrar sordum. "Gözüne çarpan bir şeyler var mıydı?"

"Emir aldıkları kesindi. Kimi yakalayacaklarını bilmiyor gibiydiler. Sadece bana ve çocuğa saldırmadılar. Sanırım hedefleri büyü yapabilen insanlardı."

"Başım ağrıyacak." Dedim koltukta geriye yaslanırken. Bir de bunlarla uğraşmamız gerekiyordu. Rena insanlarının ortadan kaybolduğunu biliyordum Kayla'ya da bundan bahsetmiştim. Bu demek oluyordu ki aynı bizim gibi bir arama sistemleri vardı. En azından birini görseydim nereye bağlı olduklarını tanımla büyüsüyle çözebilirdim.

"Hızlanmamız gerekiyor. En azından kurtarabildiğimiz kadarını kurtaralım. Sanırım bizimkine benzer bir yer belirleme sistemleri var. Kayla çantamdaki haritalardan birini uzatır mısın?"

Kayla beni ikiletmeden çantamdan biri harita çıkarıp elime verdi. Yapacağım şeyi çok önce yapmalıydım ama göz ardı etmiştim. Kesin bir sonuç alabilir miyim bilmiyordum. Aramayı olabildiğince daraltmalıydım. Harita'ya dokundum, "Ara, Rena dilini konuşan insanlar." Büyü yapabilenler olarak aratacaktım ama bizim gibi büyü gücü olan insanların çıkma ihtimali o sırada gözümü korkutmuştu.

Kesinlikle çok fazla nokta vardı. Rena insanlarından daha fazla. Sinirle haritayı yere fırlattım. Elimle önce gözlerimi sonra şakaklarımı ovuşturdum. "Beni bir süre yalnız bırakın, bu arada siz de hazırlanmaya başlayın. Planlar değişiyor, hep beraber hareket edeceğiz ve işleri hızlı bitireceğiz."

Bir tane odaya girip yatağa çöktüm. Uğraşmam gereken o kadar çok şey vardı ki, bu ben bile olsam zorlanıyordum. Kapım açıldığında bakışlarımı oraya çevirdim. Gelen kimse çok yanlış bir zamanda denk gelmişti, özellikle yalnız kalmak istediğimi söylemiştim.