Rena (GirlxGirl)

59: Düzen 14 ⚔️

Ay ben tatile çıkıyom bi süre yokum ama yazabilirsem yazıcam jfklsdşfsd

Discord gelin lan ses yarışması falan yapıyoz ödül istediğin kitaba 3 bölüm veya 100 lira eheheh eğleniyoruz lan sjfklsd linki yoruma bırakıyorum 

Çok yorum yapın çünkü bu bölüm harbi yorumlarınızı merak ediyorum

>>>>>>>>

Adamın bilincinden dışarı çıkarıldığım zaman kendimi Kayla'nın kollarında bulmuştum. Beni fazla sıkmadan tutuyordu.

"İyi misin?" diye sordu yüzümü görür görmez.

"Olmadığımı nereden çıkardın?"

"Yüz ifaden buz gibi."

Ona cevap vermeden kollarının arasından çıktım. Biraz yalnız kalıp düşünmeye ihtiyacım vardı.

"Biraz dışarı çıkıyorum kimse peşimden gelmesin, buradan da ayrılmasın."

"Nereye?" Kayla'nın sorması şaşırtıcı olmazdı ama soran Daniel'di.

"Düşünmem lazım." Kısaca cevap verdikten Kayla'ya döndüm. İşaret parmağımı tehdit edercesine ona sallayarak, "Hayır, sende gelemezsin!" dedim. Çünkü benden tam önce konuşmak için ağzını açmıştı. Ne diyeceğini de çok iyi biliyordum, gelmek isteyecekti.

Onları orada bırakıp kafamı dinleyecek bir yer bakmaya başladım. Sonra en basitini seçerek gördüğüm en yüksek binanın tepesine çıkma kararı aldım.

Binanın çatısına çıkarken herhangi bir sorun yaşamamıştım. Kimse de durdurup 'Hop, nereye gidiyorsun?' diye sormamıştı.

Çatıya çıkınca derin bir nefes aldım. Aklıma şimşekler çakarak gelen düşünceler aşırı sinirimi bozduğu için önce sakinleşmem gerekiyordu. Sonra o düşünceleri ayıklayıp sıraya dizmeliydim.

Birkaç derin nefesten sonra sakinleşmiştim. Çatının kenarına oturup ayaklarımı aşağı sarkıttım.

İlk düşünmem gereken şey başkanın Rena'dan gelecek olma meselesiydi. Yani dilediğinde kapı açabilen biriydi ve bu kişi benim pederden başkası değildi. En azından bildiğim kadarıyla.

İkinci olarak, küçük hanım sözü geçen biri olduğuna ve bana bu kadar benzediğine göre kan bağımızın olmasının kaçınılmaz olmasıydı. Biyolojik babamın genleri sağ olsun.

Üçüncü olarak benim kadar zeki olmasa da düşünebiliyor olduğu gerçeğiydi. O yaşına rağmen uygun planları yapıyor olmasıydı. Ya biyolojik babamızın genleri çok harikaydı ya da kızı bir strateji dehası olarak yetiştirmişti.

Son olarak Düzen'in içindeki adamlar kafamı kurcalıyordu. Azra sayesinde attığımız her adımdan haberleri oluyordu muhakkak. Ve Rena insanlarını götürdükleri yerlere de elbette ulaşım sağlıyorlardı.

Eh diğerlerinin bundan haberi olsa ortalık ayağa kalkardı ve insanlara yardım etmemiz gerektiğini söylerlerdi ama açıkçası benim umurumda değildi. Rena bana çok fazla şey ifade eden bir yer değildi. Hele tanımadığım insanlara yardım etmek benim yapacağım bir şey hiç değildi. Bu yaşananlardan kendimi sorumlu tuttuğumdan ve önüne geçmezsem daha çok gecemin zehir olacağını bildiğimden el mahkum şu anda bunu yapıyordum sadece.

Düzen işin içinde olduğu sürece her zaman bizim bir adım önümüze olacaklarıdı. Azra bile arkamızdan iş çeviriyor olabilirdi. Tek tek Düzen'in içindeki herkesi kontrol etmeye kalksam ne büyü gücüm dayanırdı ne vaktim vardı.

Ah bir de falcı meselesi vardı. Gerçek miydi değil miydi emin olmalıydım.

Ayaklarımı sallayarak bir süre daha çatının kenarında oturdum. Her fikri kendim alabilirdim, herkesin de buna uyacağından emin olabilirdim. Uymayanlara da kapıyı gösterebilirdim. Ama bu defa farklıydı. Bundan elimi ayağımı çekersem o şerefsiz daha çok kapı açacaktı.