SON

74.Bölüm

Düzenlenmiştir.

İyi okumalar...

2 gün sonra

Aynada son kez kendime baktım. Gayet ölçülü ve şık giyinmiştim. Her şey tamamdı. Yatağımın üzerinden çantamı alıp aşağı indim.

"Çıkıyor musun kızım?"

"Evet anne."

"Dediklerimi unutma. En kısa zamanda bir araya gelip düğün işini konuşmamız gerektiğini söyle ve-"

"Anne kaç kere geçtin üstünden anladım. Hadi gidiyorum ben."

"Dur bi. Sen bana bir şey dediğin yok bari ben sorayım. Karar verdiniz mi nasıl bir düğün istediğinize."

"Evet konuştuk. Daha doğrusu ben konuştum Berke de onayladı. Daha sonra anlatırım. Geç kalıyorum."

"Peki madem. Hadi görüşürüz kızım."

"Görürüşürüz annecim." deyip dışarı çıktım. Babam evlenene kadar onların yanında kalmamı istemişti. Ben de bazen burada kalıyor bazen de kendi evime gidiyordum.

Şuan ise Berkelere gidiyordum. Beraber düğünü nasıl istediğimizi konuşmuş ardından da ailesiyle konuşmamız gerektiğini belirtmişti. Bunların hepsi dün yaşanmıştı. Ben de yarın size geleyim deyince Berke'nin ağzı açık kalmıştı. Normalde o söylerdi böyle şeyleri ve ben itiraz ederdim. Ben isteyince şaşırması gayet doğladı.

Berke'lerin evine geldiğimde arabayı park edip aşağı indim. Kapının önüne geldiğimde heyecanım kendini belli etmeye başladı. Aslında heyecanlanmam gerektiren bir durum yoktu. Nişanlıydık ve evlenmemiz çok normaldi. Ama işte elimden bir şey de gelmiyor. Zile bastığımda çok beklemeden kapı açıldı. Kapıyı açan Berke idi. Onu görmemle kocaman gülümsedim. O da gülümsedi ve hemen sarıldı. Ardından kulağıma fısıldadı.

"Özledim hem de çok." dedi.

"Bir günde mi hatta bir gün bile değil." dedim ayrıldığımda.

"Seni görmediğim her saniye özlüyorum ben."

"Yaa ben de seni özledim."

"Oğlum içeri davet etsene." dedi annesi. Berke kenara çekildiğinde içeri geçtim.

"Hoş geldin kızım."

"Hoş buldum Ahmet amca."

"Hoş geldin Alaracım."

"Hoş buldum Aslı teyze."

"Aa öyle amca teyze falan deme. Anne, baba de artık bize. Yani istersen."

"Tabii isterim Aslı anne." dediğimde Berke'yle kaydı bakışlarım istemsizce. Gözlerinde duygu yoğunluğu vardı. Gülüyordu.

"Heh şöyle. İstersen hemen masaya geçelim."

"Olur ama önce ellerimi yıkayıp gelsem iyi olur."

"Tamam canım. Yerini biliyorsun zaten." başımla onaylayıp çantamı koltuğa bıraktım ve lavabonun yolunu tuttum. Ellerimi yıkadım, kuruladım.

Heyecanım artık geçmişti. Ailesi o kadar sevecen ve yakın davranınca o zaman kendimi ailenin bir üyesi gibi hissettim. Gerçi artık üyesi gibi bir şeyim. Neyse konumuz bu değil.

Saçımı düzeltip lavabodan çıktığımda karşımda Berke'yi gördüm. Hemen yaklaştı ve öpmeye başladı. Tam karşılık verecektim ki onun evinde olduğumuzu ve her an birinin bizi görebileceğini hatırladım. Zorla ittim.