SON

1.Bölüm

Düzenlenmiştir.

İyi okumalar...

"Bitti buraya kadar bir daha sakın karşıma çıkma.!"

"Alara dur bekle bak açıklayabilirim."

"Ne saçmalıyorsun sen ya. Neyi açıklayacaksın? Yaptığın şeye bak ve bana hala açıklayabilirim diyorsun. Kapa çeneni ve bir daha karşıma sakın sakın çıkma.!"

"Alara Alara bekle Alara!!"

Arkamdan seslenişine aldırış etmeden yoluma devam ettim. Böyle bir şey yaptığına inanamıyorum. Aklım almıyor. Göz yaşlarım yanaklarımdan süzülüyordu ve ben buna engel olamıyorum.

Bunu nasıl yapabilirdi aklım almıyor. Daha önce de şüphelenmiştim ama o yapmaz öyle biri değildir diyordum. Fakat çok yanılmışım. Meğer adi şerefsizin tekiymiş. Öyle yanlış tanımışım ki onu.. Aşk insanın gözünü kör eder derler de inanmazdım. Oysa şimdi...

Sonunda eve gelebilmiştim. Taksiciye para verip indim.

Hızla eve girdim. Ceketimi ve ayakkabılarımı çıkarıp mutfaktan yiyecek bir şeyler aldım.Hızlıca odama çıktım. Pijamalarımı giyip bilgisayarı önüme aldım. Hemen yatağın içine girdim.

"Alara! Alara ne oldu kızım bu odanın hali ne ?"

Annemin sesiyle irkildim. Zorla gözlerimi açtım. Gözlerim ağladığım için ağrıyordu ve muhtemelen şişmişlerdi. Odaya bakınca şok oldum. Ne ara bu kadar dağıttım ve acaba ne ara uyudum?

"Ne var ki odada bence bir şey yok. Sadece biraz dağıtmışım."dedim güçlükle.

"Biraz mı ? Çabuk çık odadan temizletcem odayı !"

"Ya banane ya ben böyle çok mutluyum. Hem ayrıca telefonum nerede benim ya ?"

"Bu dağınıklığın içinde göremem normal."dedi sitemle. Gözlerimi devirip etrafa baktım. Neredeydi bu telefon!
Doğru ya ben pantolonun cebinden çıkarmadım.

"Anne pantolonun cebine bakar mısın? Sanırım orda."

"Az ye de hizmetçi tut."dedi ve tefonumu verdi.

"Teşekkürler annem"dedikten sonra öpücük attım.

"Seni yalaka!" diyip gitti.

Telefonu elime aldim. 301 cevapsız aramayı ve 152 mesajı görünce şaşırmadan edemedim.

Yarısını Aras yarısını en yakın arkadaşım Gamze aramış. Aras'ı umursamadan Gamze'yi aradım. Hemen açtı.

"Sen telefonunu niye açmıyorsun beni sinir ediyorsun? Neler geldi aklıma benim. Malsın hem Aras-"

"Bi sus motorun soğusun. Uyuyakalmışım. Telefon sessizdeydi. Annem uyandırdı şimdi."

"Olabilir. Arar bi haber verir insan ayrıldığınızı.! Dimi hiç Gamze merak eder mi diye soran yok."

"Bi dakika sen nerden öğrendin Aras manyağı aradi değil mi seni?" pis herif ya. Hemen yetiştirmiş.

"Evet aradı. Senin çok sinirli olduğunu ve kendine bir şey yapabileceğini düşünmüş ."

" O kim ben onun yüzünden kendime zarar vercem hayır yani kim o ? Sadece eski bir sevgili. Hem merak etme iki güne unuturum ben onu."

"Tabii canım kolaydı o kadar." haklıydı. O kadar yaşanmışlık o kadar anı bir anda unutulabilir miydi ki?

"Eğer pek fazla boş kalmassam olabilir."dedim bozuntuya vermeden.

"Kızım ne saçmalıyorsun sen? Ne yapabilirsin o kadar çok."