SON

29.Bölüm

Multimedya: Başak(Doruk'un Sevgilisi)

Düzenlenmiştir.

İyi Okumalar.......

"Alara sen ne dediğinin farkında mısın?"

"Gayet farkındayım." dedim imayla.

"Alara bu konuyu uzatmayalım istemiyorsa yapmasının bir anlamı yok." diye karşı çıktı. Düpe düz tam bir maldı. Ben ona fırsat yaratıyorum onun yaptığına bak.

"Neyse tamam öpeceğim. Sonuçta bir oyun yani." sonlarına doğru sesi kısılmıştı.Gamze yavaşça ayağa kalktı Kaan'ın yanına gitti. Ona yaklaşmaya başladı. Tam öpüyordu ki Kaan ayağa kalktı.

"Ne oldu ?"

"Bir şey yok Emre sadece sıkıldım ben dışarıda biraz hava alacağım."diyerek çekip gitti. Sesi yüksek çıkmıştı.

"Al işte yaptığından memnun musun? Zaman istedim sadece çok mu bir şey istedim ya! Deneyeceğim dedim ama sen her seferinde her fırsatta aynı şeyi yapıyorsun! O gün tek ölen Barış değildi Alara! Benim kalbim öldü orada yok oldu! Hayatım, geçmişim, geleceğim öldü o gün! Ben öldüm ben. O gün Barış ile ben öldüm. O toprağı onun üstüne attılar ya sanki benim üstüme atılmış gibi oldu! Ama sen hala ısrarla hayatıma yeni birini almamdan bahsediyorsun. Benim yerime koy kendini. O gün Barış değilde Berke ölseydi ne yapardın? O öldükten 3,4 ay sonra hayatına yeni birini alır mısın ya da ne bileyim öper misin onu, sarılır mısın ona, elini tutup gözlerinin içine bakıp seni seviyorum diyebilir misin? Dur ben cevap vereyim yapmazdın.... yapamazdın çünkü. "

"Gamze beni -"

"Söyleyeceklerim bitmedi daha! Dedim ki sana onu Barışmış gibi düşünmek istemiyorum. Ona sarılırken sanki Barış'a sarılıyormuş gibi hissetmek istemiyorum dedim! Ama senin umurunda bile değildi! Çünkü sen hala bizi sevgili yapmak istiyordun. Şimdi gitsem yanına öpsem sonra seni seviyorum desem mutlu olacak mısın? "

"Gamze ben sadece senin mutlu olmanı seni o saplandığın bataklıktan çıkarmak istedim. Amacım seni üzmek değildi."

"Amacına ulaştın mı? Bak halime mutlu muyum sence?"

"Gamze bekle bir!" beni dinlemeden çekip gitti. Gözyaşlarım çoktan akmaya başlamıştı bile. Birden yere yığıldım ayaklarım beni taşıyamıyordu çünkü. Dizlerimi kendime çekip daha çok ağlamaya başladım. Hep aynı hatayı yapmaktan sıkıldım. Birilerini mutlu etmek istersen daha çok kırıyor daha çok üzüyordum. Her şeyi daha bok ediyordum. Çıkmaya çalıştıkça daha çok batıyordum.

"Alara iyi misin?"

"Soru mu sordun şimdi sen? İyi gibi mi gözüküyorum sence. Bak şu halime..."ayağa kalkmaya çalıştım ama sendeledim. Berke kolumdan tutunca sertçe çektim kolumu. "Bak bana bak iyi miyim? Bir şeyleri düzeltmeye çalıştıkça daha da batırıyorum iyi miyim sence?"

"Tamam aptalca soru sordum ama lütfen yapma böyle üzme kendini yeni çıktın hastaneden."

"Kimin umurunda."deyip yürümeye başladım. Başım dönüyordu anlaşılan yine tansiyonum düşmüştü. Kendimi yere düşmeye hazırlamıştım ki bir çift kol sardı belimi. Kendimi toparlayıp yürümeye başladım. Berke de peşimden geliyordu.

"Yalnız kalmak istiyorum!" diye bağırdım. Hızla yürümeye devam ettim.

Uzaklaşabildiğim kadar uzaklaştım oradan. Gidebildiğim kadar gittim. En sonunda yorulduğumu anlayıp bir ağacın dibine oturdum. Dizlerimi kendime çekip etrafa bakmaya başladım. Her yer yemyeşildi. Yeşil huzur veriyordu insana. Sanki hiç derdin yokmuş gibi arındırıyor seni bütün dertlerden kötülüklerden.