SON

62.Bölüm

İyi okumalar....

Düzenlenmiştir.

Abimin kısıtlamarı doğrusunda evden çıkmamıştım. Ama canım da sıkılmıyor değildi yani. Abim olanları duyduktan sonra direk polise gitmişti. Babam ise şirkte gitmiş, annem ve Cemre abla Emir'i kontrole götürmüştü. Ben ise evde tek başımaydım tabi Emine teyze hariç. Zaten o da ev işleriyle uğraşıyordu. Kısacası canım sıkılıyordu. Önce bir dizi açıp izledim ama sarmadı. Sonra televizyon izlemek için aşağı indim fakat televizyonda izlemeye dair bir şey yoktu. Mutfağa gittim pasta yapmak için uzun süre ayakta duramayacağımı fark ettiğimde tekrar odama çıktım. Şimdi ise sadece bir şarkı açmış onu dinliyor ve boş boş oturuyordum. Kızlar ne yapıyordu acaba? Şarkıyı kapatıp konferans yaptım.

"Efendim." ikisi de aynı anda açıp cevap vermişlerdi.

"Ne yapıyorsunuz?"

"Emre ile sinemadan çıktık dolanıyoruz öyle."

"Bizde yani Kaan ile film izliyoruz."

"Desenize ikiniz de meşgulsünüz. Tamam o zaman ben kapatayım siz keyfinize bakın."

"Sen yalnızsın galiba."

"Evet. Normalde Berke ile kafeye gidecektik ama önemli bir toplantı için babası çağırdı. Benim de evden çıkmamam lazım gitmedim kafeye." bir dakika ben evden çıkmamam lazım mı dedim? Ne diyecektim kızlara? İnşallah Emre ve Kaan'a bir şey çaktırmazlar. "Hey sakın bir şey belli etmeyin. Ben size anlatacağım."

"O zaman ben geliyorum yanına."dedi Gamze.

"Yok canım gelme. "

"Alara sus! Geliyorum dediysem geliyorum."

"Bende geliyorum."dedi Yağmur ve kapattılar. Keşke aramasaydım. Hem boş yere onları huzursuz edecektim ki gelince soracaklar hem de sevgililerinden ayırmıştım. Tekrar bir şarkı açıp odamda bulunan balkona çıktım. Biraz hava alsam iyi olacak. O da ne? Evin önünde bir sürü takım elbiseli adam vardı. Anlaşılan abimin işiydi bu. Ama iyi olmuştu. Ben neyse de evde benden başka insanlar da vardı. Benim yüzümden onlara zarar gelmesini istemezdim tabi ki.

Balkonda oturmaya devam ederken kızların geldiğini görüp aşağı indim. Kızlar ben inene kadar çoktan içeri girmişlerdi. 

"E ne oldu anlat?" dedi Gamze. Bende kaş göz işareti yapıp susmasını sağladım.

"Kızlar aç mısınız ?"

"Yok değiliz."

"Emine teyze sen işlerine devam et ben hallederim."

"Peki canım."deyip mutfağa gitti.

"Kızlar ben bize kahve alıp geliyorum."

"Dur bizde gelelim seninle."deyip peşimden geldiler. Önce kettle a su koydum. Dolaptan bardak çıkarıp içlerine kahveyi koyup beklemeye başladım. 

"E bakalım kafe için tekrar bir açılış yapacak mısınız?"

"Yok. Yani gerek yok. Zaten bilinen bir yer. Tabii el değiştirince yine gelirler mi bilmiyorum."

"Sahibi niye devretmiş?"

"Yaşlıymış. Oğlu da bırak çok yoruluyor diye çalışmasını istememiş bu yüzden devretmiş".

"Anladım. Yalnız çok klas hareket yani. "dedi Gamze. Sırttım.

"Dimi ya. Ay var ya şu ağrılarım bir geçsin oradan hiç çıkmayacağım."