İyi okumalar...
Düzenlenmiştir.
1 hafta sonra
Gerinerek uyandım. Yüzümdeki gülümsemeye engel olamıyordum. Elimdeki yüzüklere baktım. Sırıtmam genişledi. Bir haftadır böyleydi. O akşam Berke ile sahilde hem yürüdük hem konuştuk. İlk defa o gün düğünümüz hakkında konuştuk. İkimizde kır düğünü istiyorduk. Öyle çok kalabalık bir düğünde istemiyorduk. Sonra ev meselesini konuştuk. Balayını falan. Hamile olduğum zamanları hayal ettik. Berke kız olsun ve aynı bana benzesin istiyordu. Bende erkek olsun istiyordum. Ama sağlıklı olup bizim çocuğumuz olsa yeterdi.
Bugün pazardı. Bu da demek oluyor ki istediğim kadar yatabilirdim. Ya da yatmayayım. Çünkü bir haftadır düşündüğüm birşey vardı. Ayrı eve çıkmak. Sonuçta eninde sonunda evlenecektim ve bir evi idare etmeyi öğrenmem gerekirdi. Hem benim için de iyi olurdu. Yavaşça doğrulup odanın içinde bulunan lavobaya gittim. İşimi halledip çıktım. Pijamalarımı çıkardım ve gri eşofman altını giydim ve üstümede beyaz bir tişört geçirdim. Saçlarımı tarayıp at kuyruğu yaptım. Telefonumu alıp aşağı indim.
Aşağı indiğimde annem çayları koyuyordu. Bugün pazar diye Emine teyze izinli olmalıydı.
"Günaydın."
"Günaydın güzel kızım." dediler aynı anda. Güldüm.
"Hani Meriç nerede?"
"Az önce çıktı Tuğçe ile kahvaltıya gideceklermiş."
"İyi bari."
Uzun bir pazar kahvaltısı sonrasında sonunda konuşmak için hazırdım. İnşallah sert çıkmazlardı. En önemlisi izin vermeleriydi. Annem ayaklandı.
"Anne otur. Sizinle konuşmam lazım."
"Buyur kızım önemli birşey yok ya!"
"Dur, kız bir anlatsın."
"Ben ayrı eve çıkmak istiyorum."
"Nereden çıktı bu? Mutlu değil misin burada? Rahatsız olduğun birşey mi var?"
"Anne sakin ol. Tabii ki hayır. Sadece artık büyüdüm kendi evime çıkmak istiyorum. Eninde sonunda evlenicem ve bu işleri öğrenmem gerek. Ev idare etmeyi falan."
"Haklısın ama erken değil mi güzel kızım?"
"Handan kız haklı. Gerçi sende haklısın ama çıkmak istiyorsa çıksın. İstediği zaman yine gelir buraya. Arada biz gideriz ona yemeğe falan."
"Ama Mustafa -"
"Handan uzatmayalım canım. Çıksın evine isterse yine gelir burada oturmaya devam eder."
"Baba çok teşekkür ederim."
"E Alara aklında bir yer var mı?"
"Evet anne var. Okula da yakın buraya da. Sahilin karşısındaki ara sokakta bir yerde. Geçen okuldan dönerken gördüm. Ne zamandır bu konuyu düşünüyordum. Ev sahibini aradım konuştum kirası uygun. Hatta evide gezdim. 1+1 ev ama çatıya çıkan bir merdiven var. Yukarısı tamamen açık. Çok güzel Böyle kapıdan girince direk kocaman bir salonu var. Hemen yanında mutfağı birde yatak odası var orasıda geniş. Böyle yani."
"Ev güzele benziyor. Birazdan ev sahibini ara beraber gidip görelim anlaşalım uyarsa tutarız evi."
"Tamam baba. O zaman ben hazırlanayım." babam kafasıyla onayladı beni. Hemen yukarı çıktım. Kot şortumu giydim. Beyaz tişörtümü değiştirmedim. Üzerimede kot ceketimi giydim. Saçlarımı açıp doğal bıraktım. Makyaj yapmama gerek yoktu. Çantama gereken şeyleri atıp aşağı indim. Annem masayı topluyordu.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON
Novela Juvenil"Bitti buraya kadar bir daha sakın karşıma çıkma.!" "Alara dur bekle bak açıklayabilirim." "Ne saçmalıyorsun sen ya. Yaptığın şeye bak ve bana hala açıklayabilirim diyorsun. Kapa çeneni ve bir daha karşıma sakın sakın çıkma.!" "Alara Alara bekle Ala...