İyi okumalar...
7 ay sonra...
Oturduğum yerden güçlükle kalktım. Bebeğim sekiz buçuk aylıktı. Karnım iyice büyüdüğü için hareket etmekte oldukça zorlanıyordum. Berke ile bebeğimizin olacağını öğrendiğimiz gün hastaneden çıkıp direk yakınlarda bulunan bir bebek mağazasına girmiştik. Başta ikimiz de abartmayacağımıza dair anlaşmıştık. Ama hiç öyle olmadı. İkimiz de kendimizi kaybedip gerekli gereksiz ne varsa almıştık. Hatta içeride iki saatten fazla durmuştuk. Eve gittiğimizde arabanın bagajını açtıktan sonra ikimizde fazla olduğunu anlamış ve birbirimize bakıp gülmüştük. O günü asla unutamayacağım.
Bebeğimizin olacağını yemekte ailelerimize söylediğimizde hepsi çok şaşırmıştı. Bir o kadar da sevinmişlerdi de. Sürekli yanımda oldular bu uzun süreç boyunca. Ne istesem yaptılar. Ağlamalarıma sızlanmalarıma katlandılar. Bazen çok çekilmez oluyordum ama asla bırakmadılar elimi.
Bebeğimizin cinsiyeti ise erkekti. Berke erkek olacağını duyunca üzülmüştü biraz. Çünkü hep kızım diye sevmişti. Ama sonra onunla konuşmuş ve moralini düzeltmiştim. Şimdi ise bir an önce oğlumuzu kucağına almak için gün sayıyordu. İşe gitmeyi bırakmış evde çalışıyordu. Hem doğumum yaklaştığı için hem de hareket etmem zor olduğu için. Yarım saatte bir yanıma gelip bir şey isteyip istemediğimi soruyordu. Canım kocam benim. Bebeğimizin odası da hazırdı. Hemen yanımızdaki odayı bir güzel dizayn etmiştik. Biraz karar vermemiz zor olmuştu ama başarabilmiştik. İlk çocuğumuz olduğu için fazla hevesliydik. En iyisi olsun istiyorduk her şeyin.
Yıkadığım kirazları tabağa koydum. Hamileliğimin başından beri sürekli kiraz yiyordum. İlk kiraz aşermiştim. Tabii başka şeylerde aş erdim ama kirazdan asla vazgeçemedim. Şimdi kış aylarında olmamıza rağmen Berke bir şekilde buluyor ve kirazı evden hiç eksik etmiyordu.
Belime dolanan eller ile gülümsedim. Boynumu öptü Berke. Ardından ellerini karnıma getirdi. Oğlumuz hemen tepki verdi. Ne zaman Berke ona seslense ya da dokunsa böyle yapıyordu.
"Birileri babasını mı özlemiş. Oy güzel oğlum benim." ona döndüm. Elbisemin üstünden karnımı öptü. Ardından dudaklarımı. Bu sırada kapı çaldı.
"Sen dur güzelim ben bakıyorum."onu başımla onayladım. Elimde kiraz tabağımla salona geçtim. Birkaç dakika sonra Gamze ve Kaan girdi içeriye. Gamze ise beş aylık hamileydi. Onunda bir oğlu olacaktı.
"Hoş geldiniz."dedim oturduğum yerde doğrulup.
"Hoş bulduk. Enişte kiraz varsa bana da yıkar mısın? Alara'yı böyle iştahlı yerken görünce canım çekti."dediğine kıkırdadım.
"E nasılsın Alara."
"İyiyim Kaan. Sadece fazla yoruluyorum ama olsun. Siz nasılsınız bakalım?"
"Ben hiç iyi değilim. Gamze sürekli bir şeyler istiyor. Yoruldum valla."
"Kaan niye öyle söylüyorsun? O senin çocuğunu taşıyor. Hem emin ol o senden daha fazla yoruluyor. Kolay mı içinde bir can büyütmek."
"Haklısın." Gamze'ye döndü. "Özür dilerim çiçeğim. Bir daha asla şikayet etmeyeceğim."dedi ve alnından öptü. Gamze ise şapşal şapşal sırıtıyordu. Ah kim bilebilirdi Gamze'nin bu hallere düşeceğini.
"Buyur Gamze."dedi Berke kiraz tabağını uzatıp.
"Teşekkür ederim."bu sırada kapı çaldı.
"Emre ile Yağmurdur. Bir şey söyleyeceklermiş bize."dedi Kaan. Ay inşallah evleniyorlardır. Kaç senedir bir türlü evlenememişlerdi.
"Hoş geldiniz."dedim

ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON
Teen Fiction"Bitti buraya kadar bir daha sakın karşıma çıkma.!" "Alara dur bekle bak açıklayabilirim." "Ne saçmalıyorsun sen ya. Yaptığın şeye bak ve bana hala açıklayabilirim diyorsun. Kapa çeneni ve bir daha karşıma sakın sakın çıkma.!" "Alara Alara bekle Ala...