13.Bölüm

1.7K 59 3
                                    

İyi okumalar...

Düzenlenmiştir.

Berke'ye çaktırmadan hızlıca içeri girdim. Yalan yok korkuyordum. İçeride oturuyorlardı onlara geldiğimi söyleyip hemen odama geçtim. Abim ortalıkta görünmüyordu. Pijamalarımı giyip Berke'yi aradım. 1,2 çalmadan sonra açtı.

"Daha yeni ayrıldık. Hemen aradın bakıyorum. E yani özlenmeyecek biri de değilim."

"Bırak şimdi şebekliği de abim bizi gördü sanırım."

"Ne güzel işte."

"He güzel! Sen abimi bilmiyorsun gizli işlerden nefret eder. Hatta biz öpüşürken bile görmüş bile olabilir."

"Ne yapacaksın peki?"

"Bilmiyorum. Camdan baktığımda kızgın görünüyordu. Odamdayım şimdi bekliyorum." tam abim gelmişti. "Kapatıyorum ben iyi geceler." konuşmasına fırsat vermeden kapattım.

"Ne oldu abi?"

"O gördüklerim neydi?"

"Gördüğün gibi işte abi."

"Ya açıklama yap! Niye saklıyorsun?"

"Ya abi sakin herkesi buraya toplayacaksın! Bende anlamadığım ne olduğunu ne zaman olduğunu. Zaten çok olmadı çıkmaya başlayalı."

"Peki gerçekten ders çalışmaya gittiğinden emin misin? Öyle görünmüyordu çünkü."

"Abi sen benden nasıl şüpelenirsin ya? Gerçekten de ders çalıştık biz. Gamze'de vardı. Ara sor! Yarın matematik sınavımız var ve hep birlikte sınava çalıştık!"

"Alara ben gerçekten özür dilerim. Ya- yani.. Ne bileyim öyle görünce-"

"Özür falan dileme abi. Kalbimi kırdın. Şimdi çık odamdan. Çık!"diye bağırdım.

Sabah alarmın sesiyle uyandım. Biraz daha sağa sola döndükten sonra kalkmaya karar verdim. Lavabodaki işlerimi hallettikten sonra formalarımı giydim. Saçımı taradıktan sonra çantamı alıp aşağı indim. Daha fazla yanlış anlaşılma olmasın ve daha fazla yakalanmamak için Berke'yi ailemle tanıştıracağım. Hızlıca kahvaltı etikten sonra Meriç'le beraber çıktık. Bizimkiler yine bizi bekliyorlardı.

"Ya siz bir gün de geç kalmayın canım."

"Abartma Gamze iki gündür beraber yürüyoruz." 

Berke'nin elini tuttum. 

"Berke?"

"Efendim aşkım."

"Şey ben artık seni ailemle tanıştırmak istiyorum. Ne dersin?"

"Biliyorsun ben zaten seni bekliyordum."

"O zaman bugün gel bize. İlk önce birbirimizin ailesiyle tanışalım sonra da aileleri tanıştırırız."

"Olur . Sen önden gidersin ben üstümü falan değiştiririm. Yani bu iğrenç okul formalarıyla ailenin karşısına çıkmak istemem."

"Ya sen bu iğrenç okul formalarıyla bile yakışıklısın."

"Ya."dedi burnunu burnuma değdirirken.

"Ya."dedim bende.

"Hey okul sularına girmiş bulunmaktayız."dedi Barış öksürürek.

Bizde birşey olmamış gibi yürümeye devam ettik.

"Siz sınıfa gidin ben kantine gidip geliyorum."dedim.

SONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin