SON

14.Bölüm

İyi Okumalar..

Düzenlenmiştir.

Aradan bir hafta geçmişti Berke'yle ne olursa olsun yüzüne bakmıyordum. Evet çok zor oluyordu ama yapıyordum. Ne zaman yüzüne baksam aklıma yaşadığımız güzel anlar ve o gün geliyordu. Bende kendimi ağlarken buluyordum. Onu düşünmemek için deli gibi ders çalışıyordum. 

"Alara gerçekten çok yıpratıyorsun kendini. Yapma böyle üzüyorsun bizi. Hem Berke'nin halini görmüyor musun? Affet artık şu çocuğu sizde kurtulun bizde kurtulalım."

"Öyle kolay değil Gamze. Her şeyin bir iddia için başlaması çok üzüyor beni. Üstelik bana bunu işler bu kadar ilerlemeden söylemesi gerekiyordu. Benim bir  ilişkide isteğim en önemli şeylerden biriside bu. Güven olmadan olmaz." yine ağlamaya başlamıştım. Bu aralar sürekli ağlıyordum bu çocuk benim dengemi bozuyordu.

"Şışt ağlama ben seni üzmek için demedim bunları."

"Biliyorum Gamze ama içimden ağlamak geliyor."

"Peki madem ağla ağlayabildiğin kadar. Rahatlarsın belki." birden kapı açıldı. Gelen annemdi. Anlaşılan yine bana zorla yemek yedirecekti.

"Kızım bak şu çocuktan ayrılalı bir şey yemiyorsun doğru düzgün."

"Yapabileceğim bir şey yok anne. İçim almıyor. Eminim Berke de şuan yemiyordur. O yemiyorken ben nasıl yiyebilirim?"

"Kızım madem çok seviyorsun affet çocuğu. İki kemik bir deri kaldın. "

"Gururum el vermiyor ki."

"Her şeyede bir cevabın var maşallah. Ye şunları yoksa sütümü helal etmem. Bu tabaktakilerin hepsi bitecek." tam 12'den vurmuştu. Annem işini biliyor.

"Uff anne! Bıktım senden."

"Anneye uflama. Şimdi benim şirkete gitmem gerek. Gamze eğer yemezse haber ver bana olur mu?"

"Tamam Handan abla sen merak etme kontrol bende."

"Teşekkürler kızım vallaha sende olmasan halimiz haraptı."

"Teşekküre gerek yok. Ben onun en yakın arkadaşıyım ve bu benim görevim sayılır." Annem bir şey demeden gitti. 

Yemekleri zorla olsa da yemiştim. Ama tadını almamıştım bile. Şuan Gamze beni zorla salona götürüp komedi filmi açmıştı. Filmi daha önce 2 kere izlemiştim ve her izlediğimde deli gibi gülüyordum. Şimdi ise sadece boş boş bakıyordum. Bu sırada telefonuma mesaj gelmişti. Atan Berke'ydi.

"Kim o?"

"Berke."

"Ne diyor?"

"Bilmiyorum video atmış."

"Açsana izleyelim." 

"Tamam."

Berke sandaliyeye oturmuş elinde gitar vardı. Simsiyah giyinmişti. Saçları dağınıktı. Gözlerinin altı morarmıştı ve çok yorgun duruyordu. Ondan farkım yoktu benimde. Ama yinede üzülmüştüm onu öyle görünce. İçim acımıştı. Konuşmaya başladı.

"Alara'm bak ben seni çok seviyorum. Evet her şey bir iddia ile başlamış olabilir. Ama ben o gün spor salonunda sana karşı bir şeyler hissetmiştim. O zaman fark ettim ki yaptığım çok yanlıştı.  Sen bana aşık değildin daha. O Aras denen herifi seviyordun hala. Ben o yüzden anlatmadım sana. Anlatamadım sana. İddiada zaten bir gün önce çıkmıştı ortaya. Sonra okulda hani biz tuvalete gittiğimiz zaman; "Siz bir işler karıştırıyorsunuz" demiştin ya buydu o. Sana yemekten önce söyleyecektim ama birileri daha önce davrandı sana söyledi. Olay bundan ibaret. Zaten onları bir elime geçirsem ne yapacağımı çok iyi biliyorum. Bak Alara bir kere daha söylüyorum ben seni gerçekten ama gerçekten çok seviyorum. Sen beni terk ettiğin günden beri ne doğru düzgün uyuyorum ne doğru düzgün yemek yiyorum. Ne zaman uyusam senin ismi söyleyerek uyanıyorum rüyamda sürekli seni görüyorum. Bunu bana yapma lütfen. Kendine de yapma eminim sende aynı benim gibisin. Hem ben daha önce kimseye karşı böyle hissetmedim.Bunları affetmen için değil gerçekleri bilmen için söylüyorum. Neyse artık şarkıya geçelim."