12. Bölüm

2K 62 3
                                    

İyi okumalar...

Düzenlenmiştir.

Artık gitme zamanı gelmişti. İlk geldiğimiz zamanları saymazsak güzel bir tatil geçirmiştim. Bugünde öğle yemeğinden sonra yola çıkacaktık.

"Kızlar ben eşyalarımı topladım."dedi Gamze.

"Bende topladım."dedi Yağmur.

"Benim işimde bittiğine göre ilk önce etrafa bir bakalım bir şey unutmuş muyuz diye sonra diye sonra da dışarı çıkarız." Gamze ayaklandı

"Olur. Hadi."dedi.

Sevgililerimizle dışarı çıkmış güzel vakit geçirmiş öğle yemeğini de yemiş şimdi de yoldaydık.

"Berke ya ben çok sıkıldım."

"Bende sevgilim ama yapacak bir şey yok."

"Uf sevmiyorum yolculuğu." diyerek dudağımı büzdüm. Bakışları dudağıma kaydı.

"Yapma!"

"Neyi?"

"Dudağını büzme öpesim geliyor." hemen kafamı çevirdim. Utanmıştım hem de fazlasıyla. Berke yüzümü kendine döndürdü.

"Utanma. Hatta istersen şuan bile öpebilirim."yaklaştı. Hemen ittim.

"Yok daha neler herkesin içinde!"

"He yani kimse yokken..."

"Berke iyi misin ne oldu sana?"

"Aklımı başımdan alıyorsun ne yapayım?"

"Susmalısın. " deyip başımı cama çevirdim.

"Tamam tamam utandın sen." evet utandım. Sen böyle konuştukça daha fazla utanıyorum!

Sonunda okula gelmiştik.

"Alara gel hadi sizi bırakalım."

"Yok abim alacakmış."

"Ya. Peki madem." dedi. Sarıldım. Abimin arabası geliyordu. Hemen ayrılıp yanağına bir öpücük kondurdum koşarak kapıya gittim.

"Evet kızlar nasıl geçti tatiliniz?"

"Güzeldi."

"Size bir haberim var. Ailelerimiz buraya geri geliyor. Buradan yönetecekler işlerini. Burada da yeni şirket kuracaklar."

"Oha süper."

"Ve şuan evdeler sizi bekliyorlar."

"Ne!" diye bağırdık aynı anda. Demek ki erken gelmişler.

Kısa yolculuğun sonunda eve gelmiştik. Zili çaldım. Annem açtı hemen boynuna atladım.

"Yavaş kız yavaş öldüreceksin beni!" cevap vermeden daha sıkı sarıldım. Annemden ayrıldıktan sonra babama sıkıca sarıldım. Özlemişim ya! Gamze de ikisinin arasına oturmuş gülümsüyordu. Onlardan ayrıldıktan sonra abimin yanına gittim. Kulağına yaklaştım.

"Meriç nerede? Konuştunuz mu yoksa?"

"Hayır gelecek birazdan." tam bu sırada kapı çaldı. Yavaşça kapıya yöneldim. Gelen Meriç'ti.

"Hoşgeldin birtanem."

"Hoşbulduk ablacım." Meriç içeri geçti. Bütün gözler ona döndü.

"Hoşgeldin oğlum. Hanginizin arkadaşı bakalım?"dedi annem. Herkes sustu. "Söylesenize canım ne dedim ben şimdi?" Meriç derin bir nefes aldı.

SONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin