SON

37.Bölüm

İyi okumalar...

Düzenlenmiştir.

Yağmur'un morali hala düzelmiyordu. Yaklaşık 2 saattir buradayız ve ne yaparsak yapalım hala üzgündü. Bu halini Emre de farkına vardı. Sürekli 'iyi misin' ya da 'istersen kalkalım' gibi şeyler söylüyor ve kızı daralttığının farkında değildi. Yağmur da sabrediyordu ama patlaması da yakın yani. Tabii her zamanki gibi Berke ve Kaan hiçbir şeyin farkında değil. 

Emre hala Yağmur'a soru soruyordu. Yağmur tam ağzını açtı;

"Gençler hadi geç oldu kalkalım."diye araya girdim. 

"Ya tatildeyiz zaten ne geçi oturalım birkaç saat daha."

"Valla Kaan ben sizi bilmem ama biz kalkıyoruz. Dimi kızlar?" dedim imalı Gamze mesajı almış olacak ki ayaklandı.

"Aynen biz kalkıyoruz. Hadi Yağmur." o da ayaklandı. Ceketimi giyip Berke'nin yanağına küçük bir öpücük kondurdum. 

"Görüşürüz Berke. Özle beni diyeceğim ama özlemediğini bildiğim için demiyorum." kulağıma eğildi ve;

"Bu yaptığını unutmayacağım. Ayrıca seni seviyorum. Yarın buluşalım da senin şu evi bir göreyim."

"Tamam olur görüşürüz."

Kısa sürede Yağmurlara geldik. Zaten bizim kafeye yakındı. Yağmur önümüze geçip kapıyı açtı. Eşyalarını bırakıp kendini salonda duran koltuğun üstüne attı.

"Evet kızlar biliyorum ne olduğunu merak ediyorsunuz. Üzerimizi değiştirelim sonra anlatacağım."

"Durun! Şimdi ben içki söylüyorum biraz kafa dağıtmış oluruz. Hem böyle bir fırsatı her zaman bulamıyoruz. Mutfaktan da yiyecek bir şeyler  alırız."

"Valla Gamze ne yalan söleyeyim iyi fikir. Ben  mutfağa gidiyorum bir şeyler hazırlamaya."

"Bende içkileri söylüyorum."

"Tamam Gamze bende size pijama getireyim."

" O zaman tamamdır."

On beş dakikada bütün ortam hazırdı. Pijamalarımızı da giydik.

"Ee Yağmur nedir seni bu kadar üzen?"

Yerde duran şişeyi aldı biraz içti.

"Emre yani Emre'nin annesi."

"Nasıl ya ?"

"Dün ben akşam yemeğine Emrelere gittim. Ailesiyle falan tanışmak için. İşte başta herşey güzel gidiyordu. "

"Ne oldu ki?"

"Ya bak şimdi bizim durumumuz pek iyi değil ya. Yani maddi olarak. Emre'nin  durumunu zaten biliyorsunuz. Ben mutfağa su içmeye gittim salona geri döndüğümüzde annesi bundan bahsediyordu." duraksadı bir yudum daha aldı.
"Neymiş benim durumum iyi değil diye evlenemezmişiz. Zaten beni de hiç sevmemiş. Ne gördüyse daha.... İşte daha neler neler dedi."

"E sende hiçbir şey demedin mi?"

"Ne diyim Alara yani zaten Emre yeterince beni savundu. Kadın beni sevmiyor daha fazla gözünden düşmeyeyim diye bir şey diyemezdim. Sonra girdim içeri sustular sanki  az önce onları söyleyen o değilmiş gibi iyi davranmaya başladı. Yani böyle bir kadın nasıl Emre gibi iyi yürekli böyle hoşgörülü bir çocuğu yetiştirdi... Anlamıyorum yani. Ondan sonra bugün sordum Emre'ye annen ne düşünüyor diye sevmiş seni dedi. Çocuk beni üzmemek için yalan söylüyor ya."

" İşte Emre de öyle bir insan. Kaç göre gördüm konuştum Betül teyzeyle hiç böyle bir insan olduğunu düşünmezdim. Hiç öyle birine benzemiyor yani."