"Bitti buraya kadar bir daha sakın karşıma çıkma.!"
"Alara dur bekle bak açıklayabilirim."
"Ne saçmalıyorsun sen ya. Yaptığın şeye bak ve bana hala açıklayabilirim diyorsun. Kapa çeneni ve bir daha karşıma sakın sakın çıkma.!"
"Alara Alara bekle Ala...
Bugün abimin en mutlu günü. Evet bugün evleniyor. Evet çok mutlu. Ama bir yandan ben üzgünüm diye yapmak istemiyor. Sırf onu üzmemek için mutlu olacağım bugün. Yavaşça yatakta doğruldum. Telefonumu elime aldım. Berke den mesaj vardı. Hemde bayağı vardı. Onunla ayrıldıktan sonra sürekli mesaj atıyordu. Ne attığını merak etsem de bakmadım. Baksam mı acaba? Evet bence bakmalıyım. Tıkladım. Baya bir video vardı. İlk videoyu attığı zamandan beri mesajlarını açmıyordum. Rastgele bir tanesini seçtim. Sıla'nın yan benimle şarkısını söylüyordu. O kadar üzgündü çaresizdi ki... Kendimi suçlu hissettim. Şarkıyı söylerken ağlamaya bile başlamıştı. Benimde gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Sonra başka bir video açtım.Gitme seviyorum şarkısını söylemişti bu sefer. Allah'ım ne yaptım ben de beni onunla karşılaştırdın? Hak ediyor muyum ben onu? Onu bir kere bile dinlememiştim. Ben böyle düşüncelere dalmışken birden mesaj geldi. Yine Berkedendi.
Gönderen Berke:
Konuşmamız lazım
Önemli!
Gönderilen Berke:
Malum düğün var meşgulüm. Boş zamanım olursa haber veririm
Gönderen Berke:
Tamam
Bu arada mesajlarıma bakmışsın sonunda :(
Cevap yazmadım. Yavaşça yataktan kalktım. Lavabodaki işlerimi halledip dolabın karşısına geçtim. Hava güneşliydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Anne! Hadi ya! Geç kalacağız! Birde hala kahvaltı hazırlatıyorsun. Kafayı yiycem he."
"Abi sakin saat daha erken. Senin işin kısa zaten yetişirsin. Abartma. Bayağı işimiz var aç aç nasıl yapmayı planlıyorsun?"
"Aslında haklısın. O zaman hadi kahvaltıya. Emine teyze çayları koyabilirsin." annem yanıma yaklaştı.
"Aferin kız sen olmasan bu abini kimse ikna edemezdi."deyip alnımdan öptü. Meriç hemen atladı.
"Ben bile mi?"
"Soruyor musun birde? Biz abini ikna etmeye çalışırken telefon oynuyordun."
"Tamam ya bi şey demedim."dedi dudağını büzerek. Annem dayanamayıp;
"Tamam kızma kuzum." deyip öptü.
Güzel bir kahvaltı yapıyorduk. Abim çok mutluydu. Annemde. Babamda. Meriç'de. Kısacası hepsi çok mutlulardı. Ben hariç. Ama bende kısa bir süre içerisinde mutlu olacağım bundan çok eminim.
