3.Bölüm

4.6K 147 6
                                    

Düzenlenmiştir...

İyi okumalar...

Ne işi vardı burada! Ben zaten ondan kaçmıştım. Birde utanmadan buraya mı geldi? Pes doğrusu!

"Yürü Gamze ." Kafasıyla onayladı. Hızlı bir şekilde yanından geçiyorduk ta ki kolumdan tutana kadar.

"Bırak beni!"diye bağırdım.

"Beni dinlemeden seni bırakmam.!Dinlemeden benden kurtulamazsın."

"Allah Allah tehdit ediyor birde. Kimsin beni tehdit ediyorsun? Dinlemiyorum seni ne yapacaksın? Hem ne diye dinleyeyim seni? Kaç kere söyledim sana peşimi bırak diye?"

"Alara bak dinle.!"

"Senin kafan almıyor galiba?"dedi kafasına dokunarak Gamze.

"Ya Alara bi dinle bak!"

"Hay Alarana! Dinlemiyorum seni dinlemeyeceğim. Dediklerin umurumda değil tamam mı! Bitti artık benim için anlıyor musun? Yoksun. Eskide kaldın şimdi ben yeni bir sayfa açtım!"diye bağırıp hızla bahçeden çıktım. Herkes bize bakıyordu. "Dönün önünüze!" diye bağırınca çoğu kişi önüne döndü diğerleri de tuhaf tuhaf bakıyordu. .  Aslında tam olarak bitmemişti ama bitecekti. Bundan emindim. Yani bitmeliydi. Bana böyle ihanet eden birine yeniden güvenmek aptallık olur. Bahçeden çıktığımızda abimin arabası çarptı gözüme hemen bindik arabaya.

"Haydi gidelim."

"E nasıl geçti bakalım ilk gün?"

"Güzeldi."

"Kavga falan etmediniz. Hiçbir erkek size sarkıntılık etmedi dimi?"

"Hayır"dedim hiçbir şey olamamış gibi.

Geldik herhalde. Çok şık bir yerdi. 

Işıl ve Cemre abla aynı abim ve Mert gibiler. Zaten Mert abi ve Işıl abla sayesinde tanışmışlardı abimler. İçeri girdik. Biraz yürüdükten sonra yanlarına geldik.

"Cemre abla!"diye bağırdım. Hemen ayaklandı. Sıkıca sarıldım.

"Işıl abla!"ona da aynı şekilde sıkıca sarıldım.

Sarılma faslı bittikten sonra yemekleri sipariş etmiş onları bekliyorduk. Bir yandan da koyu bir sohbete dalmıştık.

Uzun bir zaman geçirdik. Saat geç olmuştu. Artık eve gitsek iyi olacaktı. Abim kasaya gidip hesabı öderken bizde onu bekliyorduk.

"Haydi kızlar."

"Aah kız dedi. Bende mi kızım ayıp Arda çok ayıp."dedi Mert abi komik olmaya çalışarak. Hepimiz gülmeye başladık.

"Yine cıvıttın Mert.Sizde bizle gelin kızları bırakalım sonra sizi bırakırız"dedi abim. Şakadan hoşlanmadığını hepimiz biliyorduk. Sürekli ciddi olurdu kendisi.

"Tamam aşkım."

Sonunda eve geldik. Yorgunluktan koltuğa attım kendimi. Bir şey yapmamış olmama rağmen kendimi yorgun hissediyordum. Hem de üzgün.

"Kızım sen neden kızdın şu çocuğa?"dedi Gamze düşüncelerini bölerek.

"Sinir etti işte. Hem nereden çıktı  şimdi durup dururken?"

"Ne dedi de sinir etti seni? Onu soruyorum salak."

"Ya biraz saçma ama... Kantine gittik ya, sonra ben sıradaydım.Sıra tam bana geldi. Önüme bir ayı geldi. İşte biraz itti. Kızdım ona. Sonra vay yeni kız atarlı çıktı. Bende Berke dedi. İşte öyle."

SONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin