İyi Okumalar...
Düzenlenmiştir.
Alara'dan devam
Gözlerimi zorlukla açtım. Nerede olduğum hakkında hiçbir fikrim yoktu. Etrafa göz gezdirirken Berke'yi gördüm. Yanımdaki koltukta oturmuş başını yatağın üstüne koymuş uyuyordu. İzlemeye başladım onu. Saçları dağınıktı ama bu ona ayrı bir hava katıyordu.Aynı zamanda yüzüne güneş vuruyordu ve bu onu olduğundan daha tatlı yapıyordu. Dayanamayıp yüzünü okşamaya başladım. Belki onu uyandıracaktım ama dayanamadım işte. Yavaşça açtı gözlerini. Gülümsedi. Hemde o kadar içtendi ki. İstemsizce bir ah çektim. Bende gülümsedim.
"Günaydın güzelim."dedi saçlarımla oynarken.
"Günaydın."dedim fısıldayarak.
"Nasılsın bir yerin falan ağrımıyor dimi?"
"Yok ağrımıyor. Ağrısa bile sen varken hissetmiyorum."
"Ya."dedi burnunu burnuma değdirirken. Sonra gözlerime bakmaya başladı. Güldüm. Dudaklarıma kaydı bakışları. Yaklaştı ve tam öpüyordu ki kapı açıldı. Berke sessizce bir küfür savurdu bu haline gülmekle yetindim. Gelenlerin annem ile babam olduğunu görünce yanaklarım kızarmaya başladı.
"Gençler bölüyoruz kusura bakmayın ama.." babamın sözünü kesti annem.
"Mustafa utandırmasana çocukları."dedi dirseğiyle dürtükleyerek. Berke onların bu hallerine gülerken iyice yatağa sokuldum. Tabii güler kendi ailesine yakalansaydık o zaman görürdüm ben onu.
"Neyse doktor taburcu olabileceğini söyledi hadi üzerini değiştir de gidelim evde kahvaltı yaparız. Berke oğlum sende kaç gündür uyumuyorsun git evine dinlen."
"Yok Handan teyze bende sizle geleyim."duraksadı."Tabii izin verirseniz."
"Ne demek hadi biz çıkalım onlar gelirler."dedi babam. Sevdi demek ki Berke'yi. İyi bari.Berke başı ile onaylayıp babamla dışarı çıktı. Bende yavaşça kalkıp tuvalete gittim. İşlerimi halledip dışarı çıktım.
"Anne kıyafetlerim nerede?"
"Bilmiyorum ki Berke getirecekti buralarda bir yerlerdedir." etrafı aradıktan sonra dolabın içinden çıktı. Allah'ım ya. Koy işte şuraya göz önüne. Annemin elinden poşetleri alıp lavobaya girdim. Poşetin içinden siyah eşofman altı ile haki yeşili bir tişört çıkmıştı he bir de hırka getirmiş. Hızlıca giyindim. Eşofmanın bol oluşu gözümden kaçmadı değil. Çıkardığım kıyafetleri poşete koyacakken benim olmadığı aklıma geldi. Hızla çöpe attım hepsini. Elimi yüzümü yıkayıp annemin yanına gittim.
"Bu çocuk seni seviyor."
"Anne nereden çıktı şimdi bu? Ayrıca bunu biliyorum zaten."dedim saçlarımı savurarak.
"Hareketlere bak. Çocuk sana açık kıyafetler getirmemiş işte birde sen koybolduğun da..-"
"Anne şu konuyu kapa artık. Hem telefonumu getirdin mi?"
"İsteyeceğini tahmin etmiştim. Al."
"Oyy annelerin birtanesi."dedim yanağını öperken.
"Tamam tamam yeter. Babanlar arabada bekliyorlarmış hadi gidelim." başımla onayladım.
Annem önde ben arkasında gidiyordum. Telefonumu açıp mesajlar bölümüne geçtim.
Gönderilen: Herşeyim
Kıyafetler de fazla mı bol ne?
Mesajıma saniyeler içinde cevap verdi.
Gönderen:Herşeyim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON
Teen Fiction"Bitti buraya kadar bir daha sakın karşıma çıkma.!" "Alara dur bekle bak açıklayabilirim." "Ne saçmalıyorsun sen ya. Yaptığın şeye bak ve bana hala açıklayabilirim diyorsun. Kapa çeneni ve bir daha karşıma sakın sakın çıkma.!" "Alara Alara bekle Ala...
