SON

57.Bölüm

İyi okumalar...

Düzenlenmiştir

"Senin burada ne işin var?" gelenin kim olduğu hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Yani Berke ve Doruk olsa böyle bir tepki vermezdi. O zaman gelen kimdi? Yağmur'u şaşırtan ve bir o kadar da sinirlendiren kişi kimdi? Gamze ayağa kalktı ve kapıya doğru gitti.

"Harbiden senin burada ne işin var?" diye kükredi. Epey sinirli görünüyordu.

"Şu sorularınızı sormak yerine bir hoşgeldin deseniz fena olmazdı. Neyse ben Alara'yı ziyarete geldim."

"Bana bir anlatsana sen buraya hangi yüzle geliyorsun?" diye çıkıştı Yağmur.

"Hakaret etmeniz bittiyse ben Alara'yı göreceğim." bu sırada mutfaktan annem çıktı. Hızla kapıya gitti.

"Ne işin var burada?"

"Bu soruyu kaçıncı duyuşum bugün. Kızınızı görmeye geldim." bir dakika bu ses bana tanıdık geliyordu ve tuhaf şeyler hissettiriyordu.

"Yok göremezsin izin vermiyorum. Hadi git buradan."

"Anne gelen kim?"diye sordum.

"Önemli biri değil kızım."

"Anne kim geldiyse içeri alır mısın?"dediğimde annemin cevap vermesine izin vermeden içeri girdi. Aras gelmişti. İçimde tuhaf bir şeyler olurken ne yapacağımı bilmiyordum. İçim ona sarılma isteğiyle kavrulurken aklıma Gamze'nin hastanede söyledikleri geldi. Geldiği gibi ona sarılma isteğim yok oldu.

"Geçmiş olsun."dedi ve elindeki çiçeği uzattı. Bu zamana kadar sesini çıkarmayan abim ani bir hareketle Aras'ın elini durdurdu.

"Bak şimdi söyleyeceklerimi iyi dinle-"

"Abi ben konuşmak istiyorum. Aras bak şimdi ben hiçbir şey hatırlamıyor olabilirim ama Gamze bana olanları anlattı ve ben ona inanıyorum. Zaten buradaki herkesin tepkilerine bakacak olursak doğru da söylüyor. O yüzden olay çıkmadan buradan git.  Bu durumdan faydalanmana asla izin vermeyeceğim." dediğimde herkes şaşkınlıkla bana bakıyordu.

"Ne faydalanması neden bahsediyorsun sen? Ben buraya sadece sana geçmiş olsun demeye geldim ve gördüğüm muammeleye bak."

"Salağa yatma Aras! Alara hafızasını kaybetti ve bir şey hatırlamıyor. Sende bu durumdan faydalanarak hiçbir şey olmamış gibi devam etmek istiyorsun. Korkarım ki hiçbirimiz buna göz yummayacağız o yüzden defol git buradan!" Gamze bunları söylediğinde Aras cevap vermeden çıkıp gitti. Zaten ne diyebilirdi ki... Bu sırada elinde poşetlerle Berke ve Doruk girdi içeriye.

"Onun ne işi vardı burada?"diye aynı anda sordular.

"Önemli değil cevabını aldı ve gitti. Eminim bundan sonra tekrar gelemez."dedi abim. Bunu duyduktan sonra ikisi de bir şey söylemedi.

"Neler aldınız böyle çocuklar?"

"Valla Handan teyze bu Berke ne bulduysa aldı. Sadece tatlı almak için bir yere girdik ve ne kadar tatlı varsa aldı. Engel olmaya çalıştım ama işte durum ortada."

"Tamam tamam boşverin şimdi. Hadi elinizdekileri verin servis edeyim ben onları zaten yemekler hazır şimdi masayı hazırlarız." elindekileri verip ikisi de yanıma geldi. Berke ayağımın hemen ucuna otururken Doruk ise karşımdaki koltuğa oturdu. Kimseden ses çıkmıyordu herkes birbirine bakıyordu. Gözleri birbirini bulduğunda ise bakışlarını kaçırıyorlardı. Bu durum gittikçe sıkılmama neden oluyor ve kendimi gülmemek için zor tutuyordum.