43.Bölüm

550 18 3
                                    

İyi okumalar...

Düzenlenmiştir.

Alara'dan

Başım o kadar çok ağrıyordu ki kaldırmaya mecalim yok. Sahi ben neredeydim? Bana ne oldu? Gözlerimi açıyordum ki bir şeyler duydum. Sanırım Berke ve Emre konuşuyordu.

"Berke ne diyorsun abi sen? Pınar'ın senin evinde ne işi var? Neden aldın onu eve?" bu Pınar o kız olmalıydı. O anda aklıma her şey geldi. Berke ile konuşuyorduk ve o kız gelmişti. Sonra Berke'yi öyle bakarken görünce çok kötü olmuştum. Sonrasını hatırlamıyorum.

"Ya Emre darlama beni anlatacağım sana her şeyi. Şimdi evde kimse yoktu. Kapı çalınca mecbur gittim açtım. Karşımda onu görmeyi hiç beklemiyordum. Birden görünce şaşırdım tabi. Sonuçta 2 yıldır görmüyordum. Sonra bu abuk subuk konuşmaya başladı. Ne olduğunu anlamadan beni içeri itti ve kapıyı kapattı."

"Sonrasını duymak istemiyorum Berke."

"Olum saçmalama düşündüğün gibi bir şey olmadı. Sadece onu öyle görünce bir tuhaf oldum. Neyse işte yine hala zırvalıyor. Ben onu unutamamışım o beni unutamamış."

"O seni unutmak için Amerika'ya gitmemiş miydi? 2 senede nasıl unutamadı anlayamıyorum. Demek ki takıntı haline getirdi."

"Orasını bilemiyorum zaten umrumda da değil."

"Ee Berke bunda o kadar sinirlenip içecek bir şey yok. Gerçekten olanların hepsi bu kadar mı?"

"Hayır beni öptü!" duyduğum şeye inanamadım. Tekrar genizimde bir yanma hissettim. Ağlamak üzereydim. Kendimi zor tutuyordum.

"Karşılık verdin mi peki? Bak bu çok önemli."

"Bak.... Neyse uzatmayacağım." cümlesine devam etmesine izin vermedim. Demek ki karşılık vermişti. Zor tuttuğum gözyaşlarımı serbest bıraktım. Gözlerimi açtığımda ikisi de bana bakıyordu. Berke'nin yüzünde endişe vardı. Emre ise şaşkındı.

"Se-n sen na-na-nasıl böyle-" yanıma geldi ekimi tuttu. "Çek elini üstümden. Çık dışarı! Seni görmek istemiyorum! S-sen onu öp-ö-öptün." hala bana yaklaşmaya devam ediyordu.

"Bak dinle anlatacağım her şeyi sana!"

"Berke çık dedim dışarı! Hala ne saçmalıyorsun? Bunun nasıl bir açıklaması olabilir ki? Seni bir daha asla ama asla görmek istemiyorum. Bitti anlıyor musun? Her şey bitti!" ağlamalarımın arasına hıçkırıklarım da dahil olmuştu artık. Dayanamıyordum. Bu bu çok fazlaydı.

Gamze'den

Berke'yi anlamıyorum. Anlayamıyordum. Bu kadar iyi giden bir ilişkileri varken sürekli hata yapması Alara'yı kızdırması üzmesi aptallıktı. Artık eskisi gibi değildi sanki Berke ya da tuhaf davranmasına sebep olan bir şeyler vardı. O gün Alara o kadar kötü olmuştu ki hayatımda ilk defa öyle gördüm. Yağmur ile odanın önüne geldiğimizde içeriden sesler geliyordu. Anlaşılan Berke yine Alara'yı delirtmeyi başarmıştı.
Birden odadan Berke çıktı. Kızgın ve aynı zamanda kırgındı.

"Gamze Yağmur lütfen gidin bir şey yapın. Alara'yı ağlarken görmeye dayanamıyorum. Üstelik benim yüzümden ağlaması.." gözleri doluydu.

"Uyanır uyanmaz ne yaptın yine kıza? Üzme artık şu kızı. Sana olan bütün saygımı kaybediyorum Berke. Lütfen yapma artık. Bak sana  bağırıp çağırırdım şuan ama görüyorum ki sende çok üzgünsün. Hadi kalbini kırmak istemiyorum. Emre'yi çağırayım gidin hastaneden sakinleşince belki tekrar konuşursunuz. Bak ben şimdi Kaan'ı da arayacağım bir yere gidin azıcık sakinleş."

SONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin