Game Over

2.4K 87 65
                                    

Buraya kadar,oyun bitti.

Bölüm Şarkıları,

Cihan Mürtezaoğlu - bir beyaz orkide
Gripin&Emre Aydın - sensiz İstanbul'a düşmanım
Kahraman Deniz - ben yola gelmem

**
Tek bölümlük olacaktır. Keyifli Okumalar!

Sonraki kurgu seçeneklerimiz,

#kaybetme korkusu

#sussan olmuyor,susmasan olmaz -özel-

#aşk itirafı

Cevaplarınızı merakla bekliyorum.🖤

🦋

Bazen hatalar yapardı insan,doğasında olurdu bu. Ard arda yapardı hatalarını,kimisi yanlış yola sapmaya devam ederdi,kimisi ders çıkarır,telafi etmeye yönelirdi. Bazı yollar biterdi,hayat karşınıza başka yollar çıkarırdı. Ama kimi hatalar vardı ki,telafisi yoktu. Bazı yolların geri dönüşü olmuyordu,biten yollar çıkmaz sokaklarda son buluyordu.

Ya şimdi? Onlar için de durum böyle miydi? Geri dönüşü yok muydu gerçekten? Yüzünü sayamadığı kez yıkarken damlalar yüzünde iz bırakıyor,çillerinin üstünde gezinip orayı terk ediyorlardı,oraya ait değillermiş gibi. Peki kendisi bulunduğu yere ait miydi? Aynada gördüğü adam kimdi? Geçmişinden izler taşıyan bir zavallı mıydı gerçekten? Yoksa bulmuş muydu yolun sonunu? Tosladığı çıkmaz sokakta atlayabileceği bir duvar var mıydı? Yoksa o sokağa hapsolup kalmış mıydı? O da bilmiyordu bunu. Aklı,kalbi karmakarışık ediyordu onu. Kendini bildi bileli aynı adamdı,şimdi ne değişmişti? Durup dururken denk geldiği fotoğraf dengesini ciddi anlamda bozmuştu. Uzunca bir süre aynaya baktı ve banyodan çıkıp kendini yatağa attı. Akif amcası bunca şeyin içinde,tam zamanını bulmuş gibi eğlence düzenlemişti,Nebahat ablasının da payı olabilirdi elbet. Bütün okul davetliydi ve kendisine bir tercih hakkı sunulmamıştı bile. Günlerdir kaçıyor,yüzüne bakamıyordu. Hatta 2 gündür görmüyordu bile. Karşılaşsalar ya da yüzüne bakmaya cesaret etse bile Aybike yüzünü çeviriyordu. Çokça da haklıydı bu konuda. Sinirle gözlerini yumdu ve uyumaya çalıştı ama bunu yapamayacağını fark edince kulaklığını taktı. İç çekti,dinlediği şarkı ona çok şey hatırlatmış,bir kez daha canını yakmıştı. Unutmak istediği şeyleri hatırlamak kadar boktan bir durum olamazdı.

Dünyadan epeyce uzaklaştım,
Sevdim ben bu durumu.
Derhâl öğrenmem gerek,
Nereye ait olduğumu.

Yazılı olmasa bile okuyor gönül ezeli cümlelerini,
Duyabiliyor sözleri,
Henüz hiç biri söylenmemişken.

Ağır yaralıyım ama ölmem,
Medet ummam,boyun eğmem,
Ve tedaviyi kabul etmem,
Ben yola gelmem,yol bana gelsin...

Nihayet gözleri günlerdir alamadığı uykusunun sonucunu göstermeye başlayarak kapanmış,son duyduğu sözler şarkının sözleri ve beyninde tasarladığı son yüz genç kızın sureti olmuştu.

Ertesi Sabah

"Ya Asiye sence ne giyeyim?"

"Ne bileyim Aybike,seç bir şey giy işte."

"Off bu ne ruhsuzluk ya!"

Asiye ofladı,tamam kafasını dağıtmak istemesini anlıyordu ama kıyafetlere yönelmesi de pek akıl karı değildi. Buna rağmen hakkını yiyemezdi,giyim konusunda zevkliydi. Kendini umursamadan önce Asiye için en güzel kıyafetlerini ayırmış,genç kız seçince kalanları elemeye başlamıştı. Kot pantolon,kazak ve spor ayakkabı üçlüsü klasikleri olsa da fena durmamıştı sanki.

La Douleur ExquiseHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin